Η έξοδος από το μετρό μπορεί να κρύβει μια ευχάριστη έκπληξη. Μια γυναίκα να χορεύει ντυμένη στα κόκκινα. Μια αιθέρια ύπαρξη να μας θυμίζει πως η ζωή είναι ένας ωραίος περίπατος και όλα πρέπει να τα ζούμε στο κόκκινο. Στην πένα η Ανδριάνα Βούτου και στον φωτογραφικό φακό ο Κωνσταντίνος Οικονόμου.
Οι στάσεις των μετρό είναι κηλίδες
καθημερινότητας γεμάτες κόσμο. Αγχωμένο, σκεπτικό, στεναχωρημένο αλλά και
ανέμελο, χαρούμενο, ερωτευμένο. Αν θες να παρατηρήσεις τους ανθρώπους πήγαινε
σε ένα μετρό. Εκεί, θα καθίσεις δίπλα από τα εκδοτήρια εισιτηρίων και για ώρες
θα πλάθεις ιστορίες για τον άντρα με το μουστάκι και τη γυναίκα με το κόκκινο
φόρεμα.
Και τώρα που είπα κόκκινο φόρεμα, μη διστάσεις
να σταθείς κι έξω από τις στάσεις του μετρό. Εκεί, πέτυχα κι εγώ αυτή τη
γυναίκα. Είχε λουλούδια στα μαλλιά και φορούσε ένα κατακόκκινο φόρεμα. Τα
μαλλιά της ξανθά και σώμα της σαν ένα φτερό που το παίρνει ο άνεμος. Η Κατερίνα
Δρακοπούλου σε μια από τις 22 Butoh
performances γέμισε
με χρώμα τη στάση του μετρό «Συγγρού- Φιξ».
Οι περαστικοί ατένιζαν το αέρινο φόρεμα της
που έκανε δίπλες σε κάθε χορευτική κίνηση. Η Κατερίνα είναι ένα από τα
«γρανάζια» του «Κινητήρα», ενός καλλιτεχνικού δικτύου παραστατικών τεχνών. Μέσα
σε 12 ώρες, 22 σταθμοί του metro «αφέθηκαν» στην τέχνη, σε μια περιεκτική εκδοχή για το «Ιn progress
feedback festival» που διοργανώνει ο «Κινητήρας».
Η κίνηση της πόλης που δε κοιμάται ποτέ μπορεί
να μην είναι απαραίτητα από αυτές που σιχτιρίζεις γιατί θα αργήσεις στη δουλειά
ή θα σπαταλήσεις όλο τον ελεύθερο σου χρόνο σε μια ατέλειωτη ουρά από
αυτοκίνητα. Η κίνηση μπορεί να είναι πηγαία, μια εξιλεωτική χορογραφία που θα
σε κάνει πανάλαφρο. Έτοιμο να
πετάξεις…
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου