Οι δυναμικες γυναικες και ο φεμινισμος του κωλου

Οι γυναίκες πρέπει να καταλάβουν πως είναι δυναμικές. Να βγάλουν προς τα έξω τον δημιουργικό εαυτό τους. Κανένας άνδρας δεν είναι «ανώτερος». Όποιος το πιστεύει αυτό, να ξέρετε, έχει πολλές ανασφάλειες. Γράφει στο «Hot Doc» αυτής της εβδομάδας, ο Κώστας Τάτσης.


Έχω, ειλικρινά, κουραστεί με τις γυναίκες. Απηύδησα, πώς το λένε! Όχι με όλες προφανώς. Αλλά με αυτές που έχουν ανασφάλειες στο... τέρμα. Που τις βγάζουν προς τα έξω με λάθος τρόπο και διαλύουν χωρίς φόβο ένα πολύ σπουδαίο πράγμα που ονομάζεται αξιοπρέπεια.

Δυστυχώς, οι άνθρωποι μεγάλωσαν κι έβαλαν στο μυαλό και το πετσί τους, πως το γυναικείο φύλο είναι το… αδύναμο. Όχι μόνο οι άνδρες. Αλλά και οι γυναίκες. Κυρίως αυτές δηλαδή. Πολλές ασπάζονται αυτή την άποψη, όσος αγώνας κι αν έχει «πέσει» για να έρθει η ισονομία. Αυτό είναι που με τρελαίνει.

Φεμινίστριες του κώλου



Ας μιλήσουμε λίγο για τον φεμινισμό. Η ιδέα και το κίνημα αυτό, δημιουργήθηκε με σκοπό να επέλθει η ισονομία ανάμεσα στα δύο φύλα. Η αλήθεια είναι, πως το αστείο «η γυναίκα πρέπει να είναι υπό...» είχε παλιώσει. Έτσι, βρέθηκε ο τρόπος, ή η αιτία, ή η αφορμή για να γίνει ένα βήμα παραπάνω. Όμως, τα κατάλοιπα των παλαιότερων ιδεολογιών, δεν έφυγαν με την πάροδο των χρόνων. Ίσα-ίσα που παρέμειναν αναλλοίωτα.

Οι γυναίκες του σήμερα, είναι ψευτο-φεμινίστριες. Έχει χαθεί το νόημα. Έχει χαθεί η ιδέα. Έχει χαθεί το μέτρο. Όπως πολύ σωστά μου είπε η Ανδριάνα, «δεν μπορείς να είσαι φεμινίστρια και να απαιτείς από τον άνδρα να πληρώσει σε μία έξοδο, όταν ειδικά βρίσκεστε στην ίδια οικονομική κατάσταση». Δίκιο δεν έχει; Προφανώς. Σημάδι πρώτο λοιπόν.

Ας πάμε στο επόμενο. Η πλειοψηφία των γυναικών που κατέχουν διευθυντικές θέσεις σε εταιρείες ή σε οποιαδήποτε εργασία, είναι τυχαίο που είναι «σκύλες»; Όχι φυσικά. Φταίει η ανασφάλεια που έχουν. Νομίζουν πως είναι υπό και θέλουν να αποδείξουν το αντίθετο με τον λάθος τρόπο. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να γελοιοποιούνται και να «χαλάνε» την εικόνα του φύλου τους.

Συνεχίζουμε με τις δήθεν άνετες. Με τις «έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου, ακόμη και αν δεν ξέρω να ξεχωρίζω το σκόρδο από το κρεμμύδι». Εδώ κι αν υπάρχουν ανασφάλειες. Πολλές ομοιότητες με την... από πάνω κατηγορία. Αυτές μέσα τους ξέρουν ότι είναι «υπό» (τέτοια μυαλά κουβαλάνε), ξέρουν ότι είναι αδύναμες να ανταπεξέλθουν σε δύσκολες καταστάσεις, αλλά φοράνε τη στολή του... πυροσβέστη και σβήνουν φωτιές με... το σάλιο τους.

Σε αυτό φέρει μεγάλη ευθύνη και ο τρόπος που μεγάλωσαν. Το σπίτι τους έδωσε λανθασμένα πρότυπα, λανθασμένες απόψεις και κάκιστο τρόπο σκέψεις. Η πλύση εγκεφάλου που δέχονται καθημερινά τα παιδιά, και ακόμη περισσότερο τα κορίτσια, είναι τεράστια. Το πιο τρανό παράδειγμα; «Μπαμπά, γιατί να μην το κάνω αυτό;». «Μα, γιατί είσαι κορίτσι!». Μικρά μυαλά. «Λίγοι» άνθρωποι!



Η αξία της ισονομίας



Πώς θα έπρεπε να είναι οι γυναίκες; Εύκολο! Αρχικά, πρέπει να πω πως δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από εμάς τους άνδρες. Ίσα-ίσα, που μερικές κοπέλες, είναι πιο «δυνατές» σε χαρακτήρα από μερικά «κουτσαβάκια» της σειράς. Μπορούν να κάνουν πολλά, αρκεί να πιστέψουν λίγο παραπάνω στον εαυτό τους.

Συνεχίζω λέγοντας τούτο. Καλό θα ήταν μερικές να αποβάλλουν το κόμπλεξ της κατωτερότητας. Δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία γυναίκα, η οποία θα αισθάνεται κατώτερη από έναν άνδρα. Το ανδρικό φύλο, χρειάζεται και πολλές φορές εξαρτάται από το γυναικείο. Συμβαίνει και το αντίθετο. Οπότε, η ισονομία είναι... μονόδρομος.

Όχι όμως για... τα μάτια του κόσμου! Και φυσικά, όχι μόνο εκεί που μας συμφέρει. Παντού θα πρέπει να κυριαρχήσει η «ισορροπία μεταξύ των φύλων». Από τη δουλειά και το σχολείο, μέχρι τη φιλία και τις σχέσεις. Η εμπιστοσύνη θα πρέπει να είναι σύμμαχος και των δύο φύλων. Καθώς επίσης και το θάρρος. Η ανάγκη για βοήθεια, είναι αμοιβαία. Σχόλια του τύπου «θα ζητήσω βοήθεια εγώ από γυναίκα;» είναι τουλάχιστον τραγικά και υποτιμητικά!

Οι γυναίκες λοιπόν -κουράστηκα να γράφω της ίδια λέξη, αλλά υγεία να ‘χουμε- θα πρέπει να καταλάβουν ότι είναι σημαντικές. Όχι προφανώς να το πάρουν πάνω τους. Γιατί σε αυτή την περίπτωση, η έννοια του φεμινισμού θα ξεπεράσει τα όρια του «γελοίου». Αλλά, αποβάλλοντας τα στερεότυπα από το μυαλουδάκι τους, θα καταφέρουν να το χρησιμοποιήσουν και σωστά.

Καταλάβετε κορίτσια, ότι είμαστε ΤΟ ΙΔΙΟ. Δεν είμαστε ανώτεροι σαν άνδρες. Όποιος το πιστεύει αυτό, έχει ανασφάλειες. Είμαστε ακριβώς το ίδιο! Εννοείται πως μια γυναίκα, θέλει δίπλα της έναν δυνατό, έξυπνο και σωστό άνδρα. Αλλά ρε σεις, όσο και να σας φαίνεται παράξενο, ισχύει και το αντίθετο! Είναι αλληλοεξαρτούμενες «έννοιες» και «πράξεις». Μην σπάτε την αλυσίδα χωρίς λόγο. Και όπως πολύ σωστά είπε μια «ψυχή» τις προάλλες: «εγώ τη γυναίκα, τη θέλω στήριγμά μου. Ούτε να είμαι από πάνω, ούτε να είναι εκείνη. Μαζί να βαδίζουμε…».


Αρθρογράφος: Unknown

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου