Ο Δαβίδ Πάλλης είδε τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα σε Ρεάλ Μαδρίτης και Ατλέτικο Μαδρίτης και σχολιάζει τη νίκη της «βασίλισσα» την οποία... υπέγραψε αυτοπροσώπως ο Ζινεντίν Ζιντάν.
Ως φίλαθλος της Ρεάλ αγάπησα αυτήν την ομάδα για χάρη του Ζινεντίν Ζιντάν. Τον πρόλαβα ως ποδοσφαιριστή να μεγαλουργεί με την μπάλα, να μαγεύει στο χορτάρι με την απίθανη ομάδα των «Γκαλάκτικος». Ήταν το ίνδαλμα μου όταν ήμουν μικρός, είχα πανηγυρίσει στις επιτυχίες του σαν τρελό παιδί, Είχα πικραθεί στην τελευταία άσχημη στιγμή πριν κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια (επεισόδιο με τον Ματεράτσι στον τελικό του παγκόσμιου κυπέλλου).
Ήρθε όμως η ώρα να δοκιμάσει την τύχη του ως προπονητής. Έχω πολλές αμφιβολίες για τον συγκεκριμένο ρόλο, γιατί τεράστιοι παίκτες με τέτοια προσωπικότητα δεν γίνονται ανάλογης αξίας προπονητές. Ο Γάλλος πρέπει να στηριχθεί το καλοκαίρι με μεταγραφές που θα επιλέξει μόνο ο ίδιος και κανένας άλλος και με έναν έμπειρο βοηθό που θα τον κατευθύνει όταν κάτι δεν... πάει καλά. Σιγά-σιγά μαθαίνοντας θα χτίσει μια καριέρα και σαν προπονητής.
Οταν ανέλαβε ούτε ο ίδιος δεν περίμενε ότι στο τέλος θα πανηγυρίσει το Τσάμπιονς Λιγκ. Πήρε την ομάδα 3η στο πρωτάθλημα, εκτός κυπέλλου Ισπανίας και με πολλά προβλήματα που είχαν δημιουργηθεί από τον προηγούμενο προπονητή Ράφα Μπενίτεθ. Το κλίμα ήταν άσχημο μέσα στα αποδυτήρια. Και οταν υπάρχει τέτοιο κλίμα μέσα στην ομάδα και την... Μικτή Κόσμου να έχεις, δεν πρόκειται να έχεις τις επιτυχίες που περιμένεις. Η λύση της συνεργασίας ήταν αναγκαία, ήρθε ο «Ζιζού» την έβαλε την ομάδα σε ένα καλούπι και καιρό με τον καιρό ήρθαν και τα αποτελέσματα. Πάντως και τίποτα να μην έπαιρνε, κανείς στην Μαδρίτη δεν θα του έλεγε κάτι.
Η τεράστια προσωπικότητά που διαθέτει έκανε τους παίκτες να τον σέβονται, να υπακούν τις εντολές του πιστά. Σε μερικά σημεία οι παίκτες, έδειχναν να παίζουν και για τον προπονητή τους. Έβλεπες για παράδειγμα σε πολλά ματς τον Κριστιάνο και τον Μπέιλ να γυρνούν πίσω στην άμυνα να βοηθούν τον μπακ της πλευράς του που, με άλλους προπονητές, έπρεπε να υπογράψεις αίτηση για να το δεις. Στα κρίσιμα παιχνίδια όπως και το χθεσινό άλλαξε και το σύστημα της ομάδας. Όπως όλοι ξέρουμε την Ρεάλ την έχουμε στο μυαλό μας ως ομάδα που παίζει το πιο επιθετικό ποδόσφαιρο, έχοντας ως στόχο το θέαμα. Μας έδειξε ότι μπορεί να παίξει αμυντικά και για το αποτέλεσμα, όμως το κυριότερο είναι ότι το δέχθηκαν και οι απαιτητικοί οπαδοί της «βασίλισσας»!
Ένα είναι σίγουρο. Ο «Ζιζού» θα προωθήσει παίκτες από τις ακαδημίες. Κάτι που λείπει (παραγωγή ταλέντων) από την Ρεάλ. Παίκτες όπως οι Βαράν, Χεσέ και Λούκας έχουν περάσει από τα χέρια του όταν ήταν προπονητής στις ακαδημίες. Αυτοί οι παίκτες είναι σίγουρο ότι θα ανήκουν στο ρόστερ των «μερένχες» την επόμενη σεζόν και θα πάρουν και περισσότερο χρόνο από ότι φέτος. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι είναι τέλειος και θα πετύχει 100%, θεωρώ ότι θα κριθεί του χρόνου που η ομάδα θα είναι δική του ολοκληρωτικά. Λάθη θα κάνει, αρκεί στην Μαδρίτη να έχουν υπομονή και να δοθεί στήριξη σε αυτό το στοίχημα που επιχείρησαν με τον Γάλλο κόουτς.
ΥΓ: Ενα σχόλιο και για τον «Τσόλο», ο οποίος ήταν άτυχος και φέτος όπως ήταν το 2014 που έχασε το τρόπαιο από κεφάλια του Ράμος 2 λεπτά πριν λήξει ο αγώνας. Φέτος το έχασε στα πέναλτι, όπως και να έχει πάντως η πορεία πουν έκανε μέχρι τον τελικό πετώντας έξω Μπάρτσα και Μπάγερν ήταν μυθική. Θεωρώ την τελευταία τριετία τον Ντιέγκο Σιμέονε καλύτερο προπονητή της Ευρώπης αν αναλογιστούμε τι ομάδα κοουτσάρει και τι μπάτζετ έχει να διαχειριστεί, καμία σχέση με τα μπάτζετ των μεγάλων συλλογών που έχει να αντιμετωπίσει.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου