Τα βιογραφικα σημειωματα

Τα βιογραφικά σημειώματα είναι τελικά η μονάδα μέτρησης της αξίας σου στην κοινωνία. Τι όχι; Γράφει η Ανδριάνα Βούτου.


Και τι είναι αυτό που σε καθορίζει σήμερα; Το βιογραφικό σου. Μια λέξη τόση δα, πιο τρομακτική κι από το πτυχίο, γιατί περιέχει πολλά από δαύτα σε μια κόλλα Α4. Τόσος κόπος και ιδρώτας, τόσα ξενύχτια και κούπες καφέ μέσα σε μια κόλλα Α4. Σε πέντε γραμμές και τρεις κουκίδες τα λεφτά των γονιών σου που ξόδεψαν για να σε μορφώσουν, οι ατέλειωτες ώρες στις βιβλιοθήκες του πανεπιστήμιου και τα εκατοντάδες δάκρυα σε κάθε αποτυχία. 

Ένα σημείωμα σε έναν άγνωστο λοιπόν. Σε μια γλώσσα επίσημη. Απαγορεύονται οι συναισθηματισμοί και τα υστερόγραφα. Αυτά είναι για τους ρομαντικούς, για τα λογοτεχνήματα κι όχι για τις κοινωνίες των αριθμών. Μέσα στις γραμμές του βιογραφικού σου σημειώματος νιώθεις κι εσύ ένας ξένος. Άρα, δυο ξένοι στην εξίσωση. Ένας για να το γράφει κι ένας για να το διαβάζει ανάμεσα σε άλλα.

Μετά έρχονται οι συστατικές επιστολές. Το ''συνοδευτικό'' δίπλα από το ''κυρίως''. Μια, δυο επιστολές επιβεβαίωσης της καλοσύνης σου, της εργατικότητας σου, της αξίας σου. Μια, δυο επιστολές από άλλους άγνωστους που δεν μπήκαν στον κόπο να σε γνωρίσουν στ'αλήθεια. Κι αν δεν έχεις τις συστατικές, βρες μια τρύπα να κρυφτείς. Ποιός θα σε προσλάβει χωρίς τα πειστήρια της αξίας σου; Τι κι αν είσαι μόλις 23 ετών και μόλις τελείωσες το πανεπιστήμιο; Έπρεπε να τα έχεις βρει από κούνια.

Κι όλοι εμείς, ένα μάτσο νεούδια να καταπατάμε τους εγωισμούς μας, την αξιοπρέπεια μας και να λέμε ένα πνιχτό ''Δεν πειράζει, έτσι είναι η ζωή''. Να προχωράμε χωρίς να κάνουμε βήμα μπρος. Πώς να πετάξεις άλλωστε με δυο άψυχα κωλόχαρτα στα χέρια αντί για φτερά; Δεν πετάς λοιπόν, κι απλά κάθεσαι στα... αυγά σου. Στέλνεις τα βιογραφικά σου σημειώματα και τις συστατικές επιστολές σου και περιμένεις να σου πουν πόσο αξίζεις. Έτσι, αφήνεις τα όνειρα σου στην άκρη και λες ακόμα ένα ''Δεν πειράζει, έτσι είναι η ζωή''. Μέχρι να έρθει η μέρα που θα φωνάξεις '' Αυτό δεν είναι πια ζωή''  ευχόμενος να μην είνα πολύ αργά. 

Υ.Γ: Σχεδόν με έπεισα. Εσάς;

Αρθρογράφος: Ανδριάνα Βούτου

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου