Ο Leonard Cohen ''έσβησε'' λίγο μετά την κυκλοφορία του νέου του album χορεύοντας με την αγάπη και το θάνατο. Γράφει η Ανδριάνα Βούτου.
Όταν είμαι
μελαγχολική, πάντα πηγαίνω μια μεγάλη βόλτα. Πάντα αυτή η βόλτα καταλήγει
μπροστά σε μια στοίβα βιβλία κι από εκεί διαλέγω το πιο θλιμμένο. Όταν είμαι
μελαγχολική δε θέλω να βρω πίσω το χαμόγελο μου. Όχι αμέσως. Θέλω να ζήσω αυτή
τη μελαγχολία μαζί με τους πιο σπουδαίους λογοτέχνες, ποιητές, μουσικούς,
δημιουργούς του κόσμου. Θέλω να βρω τη μελαγχολία μου σε στίχους, σε ποιήματα
και ταινίες. Σε τραγούδια και σε πίνακες ζωγραφικής. Έτσι είμαι εγώ...
Σε μια από τις
πολλές μελαγχολίες μου με βρήκε ο Leonard Cohen και "Το βιβλίο του ελέους". Με βρήκαν
οι σελίδες του... χτυπημένη από έρωτα δίνοντας μου μια απόγνωση που έκρυβε
ελπίδα. Ένα βιβλίο που ο πνευματικός αγώνας του δημιουργού γινόταν η πνευματική
ανύψωση μου. Ακόμη θυμαμαι χαρακτηριστικά τα λόγια του Leonard: "Κουρελήδες στέκουμε, ικετεύουμε δάκρυα που
λιώνουν τα αμετακίνητα ορόσημα του μίσους".
Ο Leonard σήμερα "έσβησε" μέσα στο σώμα το φθαρτό, μα εξυψώθηκε μαζί
με τους αγγέλους. Γιατί οι καλλιτεχνικές ψυχές δεν γνωρίζουν θάνατο. Είναι το
τίμημα τους να γίνονται αιθέρες και να ταξιδεύουν σε κάθε άκουσμα του έργου
τους. Τι δεν με πιστεύετε; Αφού παντού υπάρχει μια ρωγμή. Στο καλό υπάρχει το
κακό, στο άγνωστο το γνώριμο, στο λάθος το σωστό, στο παρόν το μέλλον. "Υπάρχει
μια ρωγμή σε όλα. Από εκεί είναι που μπαίνει μέσα το φως" όπως είχε ξεστομίσει
ο Leonard.
Καλά συναπαντήματα
στους αιθέρες!
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου