Δεν ξέρω τι να πω πια στα παιδιά!

Ο Παναθηναϊκός απέδειξε για άλλη μια φορά φέτος πως μπορεί να καταποντιστεί από μια... Στιλ-άτη μαλακία, σβήνοντας όσα έχτιζε νωρίτερα με κόπο. Του Κώστα Κουτσαυλή.



Επιτέλους τέλος το «ευρωπαϊκό» παραμύθι. Θα ήταν δηλαδή παραμύθι εάν δεν το μετέτρεπε, για πέμπτη φορά σε ισάριθμο παιχνίδι, σε εφιάλτη ο Παναθηναϊκός.


Η απόσταση από το δοκάρι του Ιμπάρμπο μέχρι τη νέα... φάβα του Λουκ Στιλ είναι μόλις δεκατρία λεπτά! Σημαδιακό; Δεν ξέρω... Απογοητευτικό;... Μα σας παρακαλώ, δεν τα έχετε μάθει πλέον;


Αυτή η ομάδα έχει προβεί σε εκατοντάδες εγκλήματα καθ' επανάληψιν. Τη μια φορά λες, «δεν πειράζει θα μάθουνε», τη δεύτερη τη ρίχνεις στη γκαντεμιά, την τρίτη αρχίζει και γίνεται συνήθεια, την τέταρτη ζητάς κεφάλια...


Δε γίνεται κύριοι! Το παιχνίδι διαρκεί δυστυχώς για εσάς 90 λεπτά και σε αυτό το διάστημα οφείλετε να προσπαθείτε. Κι ας χάσετε...


Δε γίνεται κύριοι να καταρρέετε μετά το πρώτο γκολ και να φέρεστε σαν να ήρθε η καταστροφή του κόσμου! Συνέβη σήμερα αλλά είχε ξαναγίνει στη Λιέγη, στο Μπρίζ, στη Λεωφόρο... Παντού!


Όχι τίποτ' άλλο... Δεν ξέρω τι να πω και στα παιδιά. Σ' αυτούς τους 3.500 που από το υστέρημά τους ταξίδεψαν μέχρι το Άμστερνταμ και έκαναν την πόλη πράσινη!


Σ' αυτούς που τραγουδούσαν σαν να μη συμβαίνει τίποτα ακόμα και μετά το 2-0.

Τι να πω, τι να πουμε σ' αυτά τα παιδιά. Τι να πείτε και εσείς, τι να πούμε και εμείς..


Η ουσία είναι πως η Ευρώπη μας τελείωσε. Η μοναδική ελπίδα που είχαμε για να ξεφύγουμε λίγο από τη μιζέρια της ΚΕΔ, του Κουτσοκούμνη με το μωράκι του, του καμμένου σπιτιού του Μπίκα και όλων των υπολοίπων πήγε στο βρόντο..


Εεμ! Η ζωή τιμωρεί. Δεν γίνεται να εθελοτυφλείς και να στοχεύεις στην Ευρώπη, την ώρα που δεν μπορείς να σταθείς ούτε στην Ελλάδα...


Άντε, πολλά είπαμε. Καληνύχτα τώρα. Καληνύχτα για άλλη μια χρονιά στον ευρωπαίο Παναθηναϊκό... που δεν ξέρω αν πέθανε, όπως λένε μερικοί, αλλά όντως... πνέει τα λοίσθια ο καημένος!

Αρθρογράφος: Kώστας Κουτσαυλής

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου