Last Week Today: με Νομπελ, Ευρωπη και Σενγκεν

Με αφορμή τη συγκεκριμένη εικόνα η Μυρτώ Μουζάκη σχολιάζει όσα συμβαίνουν τώρα στην Ελλάδα και την απασχολούν.

Μέσα στα κρύα και τις βροχές (επιτέλους ήρθε ο χειμώνας λίγο πριν το τέλος του) έρχονται να συνταράξουν τη μικρή μας χώρα πολλά γεγονότα. Πρώτα πρώτα το ασφαλιστικό, αν και δε θα ασχοληθώ με αυτό τώρα, δεύτερον η μεγάλη ροή προσφύγων και τέλος, μετά τα Όσκαρ με τα οποία ασχολείται ο Σορόπουλος και η Ριζάκη (τι team έχουμε!), τα βραβεία Νόμπελ.

Ένα ένα όμως. Αρχικά να δεχτούμε πως υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα, αυτό της κατά πολύ αυξημένης ροής. Ανθρώπινες ψυχές (δημοσιογραφικό κλισέ, ξέρω) συρρέουν στα νησιά του Αιγαίου κατά εκατοντάδες. Θαλασσοπνιγμένοι άνθρωποι βρίσκουν ένα νέο σπίτι κυνηγημένοι από το δικό τους και τα νησιά βουλιάζουν στην κυριολεξία γιατί δεν έχουν ούτε υποδομές ούτε παροχές για να τους φροντίσουν. Οι άνθρωποι αυτοί επειδή προφανώς είναι μορφωμένοι και καλλιεργημένοι δεν θέλουν να παραμείνουν στην Ελλάδα και στο αβέβαιο μέλλον της, αλλά προτιμούν να περάσουν στις βορειοευρωπαϊκές χώρες για να αξιοποίησουν τη γνώση και τις ικανότητές τους. Έτσι η χώρα μας στην ουσία λειτουργεί ως μια γέφυρα για αυτούς.

Από την άλλη, οι "μεγάλες" χώρες, Γερμανία, Αγγλία, Αυστρία, Σουηδία κλπ δεν θέλουν τους ανθρώπους αυτούς γιατί θα τους είναι ένα πρόσθετο βάρος οικονομικά. Οπότε τι κάνουν επειδή είναι και έξυπνες; Ξεδιαλέγουν τα καλά κομμάτια. Έτσι ακριβώς γίνεται. Χτυπιούνται και κλαίνε οι γερμανοί αξιωματούχοι για την πρωτίστως ηθική υποχρέωση που έχουν να τους φιλοξενήσουν και παράλληλα τους προσλαμβάνουν στα εργοστάσιά τους με μισθούς πείνας και τέρμα την εκμετάλλευση. Ταυτόχρονα βέβαια, τους κατάσχουν τα προσωπικά τους αντικείμενα, τους σημαδεύουν τις πόρτες και τους απαγορεύουν την είσοδο σε συγκεκριμένες εκδηλώσεις και μέρη. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Ας πούμε, κάτι αστεράκια που έβαζαν οι Γερμανοί στους Εβραίους για να «ξεχωρίζουν»;

Ας έρθουμε στη Σένγκεν τώρα. Η συνθήκη Σένγκεν υπογράφηκε μεταξύ των περισσότερων Ευρωπαϊκών χωρών για να διευκολύνει τη διέλευση των πολιτών μέσα στα κράτη μέλη της. Έτσι, εμείς ως μέλος της Ζώνης Σένγκεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους πρόσφυγες που έρχονται να περάσουν σε όποια χώρα επιθυμούν. Να γιατί θέλουν να μας διώξουν. Ξαφνικά, αποφασίζουν οι ξένες δυνάμεις πως δεν πληρούμε τις προϋποθέσεις να είμαστε μέσα, πως έχουμε καταπατήσει ένα σωρό συνθήκες και δε συμμαζεύεται και σε συνδυασμό με τη δικαιολογία πως περνούν στην Ευρώπη τζιχαντζιστές (ξεχνούν πόσοι "πολιτισμένοι" και "μορφωμένοι" κατά τα άλλα ασπάζονται από μόνοι τους το Ισλάμ) μας λένε ως εδώ. Φτάνει. Θα βγείτε. Και έτσι μας μένουν πεσκέσι οι πρόσφυγες! Τέλεια ιδέα. Πήραν όσους ήθελαν και οι υπόλοιποι μένουν έξω. Αλλού. Όπου περισσεύει γη.

Έλα όμως που δεν περισσεύει! Τα ανατολικά νησιά δεν χωράνε άλλους ανθρώπους στην κυριολεξία. Και έρχεται ένας υπουργός άμυνας με το ελικοπτεράκι του (βλ. Καμμένος) για να ανοίξει hot spot (μόνο σε εμένα θυμίζει wifi;) Και ξεσηκώνεται ο κόσμος και δεν τον αφήνουν καν να προσγειωθεί. Τοπικοί εθνικιστές, χρυσαυγίτες και απελπισμένοι τρέχουν και καίνε το νησί τους για να μην χτιστεί hot spot. Γιατί αυτή τη λύση βρήκαν.

Σε αυτή την ιστορία ο καθένας έχει δίκαιο και άδικο, με εξαίρεση τους εκμεταλλευτές ανθρώπων και ψυχών. Το κράτος πρέπει να βρει ένα σημείο να φιλοξενήσει τους ανθρώπους αυτούς, αλλά οι κάτοικοι των νησιών αυτών γνωρίζουν, όπως όλοι μας, πως από την στιγμή που θα χτιστεί το στρατόπεδο συγκέντρωσης εκεί ως, και καλά, προσωρινή λύσις, δεν θα υπάρξει μονιμότερο του προσωρινού. Ο τουρισμός τους θα πληγεί και ο τουρισμός τους είναι η μόνη πηγή εισοδήματος που έχουν.

Γενικά, η μόνη λύση που μένει λοιπόν είναι να πνιγούν στη θάλασσα. Η Ευρώπη δεν τους θέλει, τα νησιά δεν τους θέλουν, ο τόπος τους τους διώχνει άρα περισσεύουν στη Γη.

Και έρχεται τώρα το Mega και ο ΣΚΑΙ και φωνάζουν να δοθεί το Νόμπελ Ειρήνης στους ήρωες των νησιών. Μαζί με το Νόμπελ φυσικά έρχεται και ένα καθόλου ευκαταφρόνητο χρηματικό ποσό, αλλά ας πούμε πως δεν μας νοιάζει αυτό. Σε ποιους ακριβώς θα δοθεί ολόκληρο Νόμπελ Ειρήνης; Σε αυτούς που καίνε το ίδιο τους το νησί για να μην χτιστεί το hot spot; Σε αυτούς που χρεώνουν 5 ευρώ το μπουκάλι το νερό και 15 ευρώ τη φόρτιση κινητού; Σε αυτούς που επιστρέφουν και σαμποτάρουν τις βάρκες για να πνιγούν οι άνθρωποι και μετά φωνάζει απελπισμένο το κάθε κανάλι «SOS ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΜΕ 3 ΒΡΕΦΗ ΝΕΚΡΑ»; Λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως με βραβείο Νόμπελ Ειρήνης έχει βραβευθεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση (2012) και ο Ομπάμα (2009). Ωραίες στιγμές.

Ας δοθεί το Νόμπελ Ειρήνης όπου είναι να δοθεί. Και αν δοθεί στην Ελλάδα καλώς να δοθεί. Θα είναι για τους ανθρώπους που ξεβολεύτηκαν από τα σπίτια τους για να βοηθήσουν τα μωρά και να τους δώσουν λίγο γάλα, θα είναι για τους ανθρώπους που μέρα νύχτα στις θάλασσες υποδέχονταν τους κυνηγημένους και τους έδιναν κουβέρτες, θα είναι για όσους βοήθησαν τους απελπισμένους να κάνουν μία νέα αρχή. Θα είναι για όλους αυτούς που σκέφτηκαν σαν άνθρωποι. Εγώ έτσι θέλω να πιστεύω.

Αρθρογράφος: Unknown