Γινεται μια φασαρια...

Τα ντέρμπι είναι πάντα φασαριόζικα. Μια η διαιτησία, μια οι φωτοβολίδες και τα επεισόδια πάντα η επόμενη μέρα έχει πολύ... ψωμί. Είναι όμως, αυτή η φασαρία η λύση στα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου; Γράφει η Ανδριάνα Βούτου.

Ένα ντέρμπι είναι πάντα ένα ντέρμπι. Με τα πάνω του και τα κάτω του. Με τις φασαρίες του και με τα ευτράπελα του. Στην Ελλάδα δε, σε κάθε ντέρμπι ανοίγει ο... Ασκός του Αιόλου και οι συζήτησεις μετά το δύωρο ματς μετατρέπονται σε... κυπριακό ζήτημα. Το ντέρμπι των... Δικεφάλων που έλαβε χώρα χθες στην Τούμπα δεν διέφερε και πολύ από όλα τα ντέρμπι των τελευταίων χρόνων. 

Ο γηπεδούχος ΠΑΟΚ κέρδισε την ΑΕΚ με ένα γκολ του Μάτος στις καθυστερήσεις αλλά κανείς δεν ασχολείται στην πραγματικότητα με την νίκη αυτή καθ’αυτή . Έκλεψε την... παράσταση μια φωτοβολίδα. Για ακόμη μία φορά, άπαντες δεν ασχολούνται με αυτό καθ’αυτό το άθλημα και τα αγωνιστικά δρώμενα αλλά με όλα τα...συνοδευτικα του κυριώς πιάτου που λέγεται ποδόσφαιρο.

Φυσικά και πάντα ένας από τους... ανέμους του Αιόλου είναι η διαιτησία. Μα πως θα μπορούσε να λείπει άλλωστε, ειδικά στο ποδόσφαιρο του σήμερα. Αναλύσεις  επί αναλύσεων για μια φάση, ένα πέναλντι, ένα φάουλ και δε συμμαζεύεται. Πάντα βέβαια με «Ευαγγέλιο» το replay που θα μας αποκαλύψει ποιος είναι αθώος και ποιος ένοχος (γιατί πάντα υπάρχει ένοχος). Ένα replay που είναι μια πολυτέλεια δική μας στο σπίτι ή στο καφενείο , όχι όμως του διαιτητή και του επόπτη. 

H φασαρία που γίνεται κάθε φορά (από όποια πλευρά κι αν προέρχεται) είναι μια φασαρία που απλά σε...  ξεκουφαίνει. Είναι μια γκρίνια σε λούπα. Ούτε προβλήματα λύνει, ούτε στην εξυγίανση του ποδοσφαίρου βοηθάει, ούτε απαραίτητα υποδεικνύει το δίκιο ή το άδικο. Η φασαρία για τη φασαρία είναι μια πρακτική χιλιοχρησιμοποιημένη που δεν οδηγεί πουθενά.

Αντί να γκρινιάζουμε, καλό θα ήταν να λύσουμε το πρόβλημα της ανεπαρκούς αστυνόμευσης. Και δεν εννοώ αριθμητικά αλλά ουσιαστικά. Ειδικά στα ντέρμπι η αστυνομία βρίσκεται παντού μέσα, έξω και γύρω από το γήπεδο αλλά τελικά πάντα έχουμε τέτοια κρούσματα φωτοβολίδων, ξυλοδαρμών κ.α. Αντί να δημιουργούμε φασαρία, μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε πως οι κανονισμοί θα πρέπει να ισχύουν για όλους σε κάθε περίπτωση και μήπως, λέω μήπως να καταλάβουμε ότι απλά με έναν νόμο (για τη ρίψη φωτοβολίδας ευθείας βολής) δε θα λυθεί το πρόβλημα;

Αρθρογράφος: Ανδριάνα Βούτου