Σε τι μετριέται η αγάπη; Είναι μια ακόμη μονάδα μέτρησης που θα έπρεπε να μας μαθαίνουν στο σχολείο; Σε ότι κι αν μετριέται, εγώ τη θέλω σε σταγόνες, όπως τα δάκρυα, όπως το νερό που δε μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτό. Γράφει η Ανδριάνα Βούτου.
Και τέλος πάντων, ναι, αναγκαστικά έμαθα όλες εκείνες τις μονάδες μέτρησης που είναι χρήσιμες σε τούτη την ζωή. Τα μέτρα, τα μίλια, τα χρόνια κι όλα τα συναφί. Τα έμαθα αλλά δεν τα κατάλαβα ποτέ και κάθε φορά που τα χρησιμοποιούσα, ένα ερώτημα γεννιόταν. Αφού οι αριθμοί μας μιλούν για το τι είναι σημαντικό ή όχι στη ζωή μας, για το σπίτι που πρέπει να αποκτήσουμε, πόσα παιδιά πρέπει να κάνουμε, πόση διαφορά ηλικίας πρέπει να υπάρχει ανάμεσα σε δυο ερωτευμένους, γιατί δεν μετρούν και την αγάπη;
Γιατί απλά δε μπορούν. Δεν μπορούν να καταλάβουν πως ένα σπίτι 20 τετραγωνικών μπορεί να είναι καλύτερο, ομορφότερο, πιο ζεστό από εκείνο των 150 τετραγωνικών. Δε μπορούν να καταλάβουν πως το μικρό σαραβαλάκι σου του '99 που κάναμε χιλιάδες βόλτες ήταν ωραιότερο από το νέο mini cooper κι ας κοστίζει πια μόνο ένα πεντακοσάρικο. Δεν μπορούν να καταλάβουν πως ο πιο δικός σου άνθρωπος είναι εκείνος που μπορεί να σας χωρίζουν 2.460 χλμ κι όχι αυτός που κοιμάται ένα μέτρο μακριά.
Κι αν είχαμε μονάδα μέτρησης για την αγάπη, ποια θα ήταν;
Ίσως τα ηλιοβασιλέματα που είδαν μαζί δυο ερωτευμένοι. Ίσως οι αγκαλιές, τα φιλιά. Ίσως πάλι, τα ''σ'αγαπώ''. Ίσως καλύτερα, όλα αυτά μαζί κι άλλα τόσα. Αν γινόταν να ορίσουμε την αγάπη με μαθηματικούς όρους, εγώ θα την όριζα σε σταγόνες. Σταγόνες όπως αυτές που οι άνθρωποι ονομάζουν δάκρυα. Σταγόνες αίματος από ανθρώπινη πληγή. Σταγόνες από το πιο μεθυστικό κρασί που σφράγισε μια ερωτευμένη νύχτα ή και πολλές παραπάνω. Και τέλος, σταγόνες νερού γιατί δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτό όπως δε κατάφερε ποτέ κανείς να ζήσει χωρίς αγάπη.
Υ.Γ: Το τραγούδι του Παπάζογλου είναι τα μόνα μαθηματικά που μπορώ να δεχθώ μέσα μου!
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου