Η Ανδριάνα Βούτου... ξανάχτυπα! Απο το Στάδιο Velodrome μας στέλνει τα φιλιά της και τα κείμενα της. Πάμε να δούμε τι μας έχει για σήμερα.
Τι γίνεται τέλος πάντως σε αυτό το Euro; Όλα τα καλά μας τα φυλάνε για το τέλος; Η Ουγγαρια ήρθε σήμερα αντιμέτωπη με την Ισλανδία στο Stade Velodrome. Οι κερκίδες γέμισαν από νωρίς, τουλάχιστον έτσι μου είπαν γιατί εγώ άργησα να πάω, είχα αποκοιμηθεί. Με τον καφέ στο ένα χέρι και το τσιγάρο στο άλλο, ήμουν ίσως ο πιο κακομούτσωνος άνθρωπος στο στάδιο. Το ματσάκι ξεκίνησε, η Ουγγαρία είχε την κατοχή αλλά μιλάμε για ποδόσφαιρο. Η Ισλανδία ήταν εκείνη που τελικά προηγήθηκε.
Ημίχρονο...
Νομίζω ότι το 45λεπτο πέρασε κάπως βαρετά. Δίπλα μου βγάζουν selfies. Ένα σελφοκόνταρο μου ρχεται στο κεφάλι. Αρχιζω να βρίζω στα ελληνικά. Αυτοί ζητούν συγνωμή (δε ξέρω σε ποια γλώσσα, μη με ρωτάτε) κι ένα παλικάρι παραδίπλα γελάει όταν χαμογελαστή τους ξεστομίζω κάτι... γαλλικά. Έλληνας, σκέφτομαι. Πηγαίνω να του μιλήσω. Δεν βρίσκεις εύκολα συμπατριωτάκια στη Γαλλία. Μου απαντάει στα αγγλικά... Ρε φίλε, τρολ σε μένα; Του απαντάω στα γαλλικά, δεν καταλαβαίνει. Τι στο καλό;
Το δεύτερο ημίχρονο αρχίζει. Με την απορία θα μείνω. Τελικά, έρχεται ο Saevarsson να σώσει την κατάσταση. Νταξει, όχι της ομάδας του, τη δική μου. Η ισοφάριση στο 88' άναψε τα αίματα. Μα αυτογκολ τώρα στο τέλος; Το ματς ήταν... σούπα, οι κερκίδες ήταν ψιλόαδιάφορες και εγώ έπρεπε να έχω πάρει κι άλλο καφέ μαζί μου.
Υ.Γ: Όσο για τον τύπο ήταν Γερμανός που καταλάβαινε τα πάντα στα ελληνικά αλλα΄δεν μπορούσε να τα μιλήσει. Αυτή η Μέρκελ, κατασκόπους παντού...
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου