Η Ανδριάνα Βούτου και σήμερα ήταν στο Στάδιο Velodrome για να μας μεταδόσει το κλίμα στις κερκίδες. Ουκρανία vs Πολωνία με την δεύτερη να περνά για πρώτη φορά στην ιστορία της στους 16 του Euro.
Πήγα για μαλλί και βγήκα κουρεμένη. Εκεί που καθόμουν αναπαυτικά στη θεσούλα μου περιμένοντας το ωραιότατο Χ, έρχεται και σκάει σαν κομήτης στο 54' ο Blaszczykowski. Και δικαίως βρε παιδί μου. Συζητώντας με έναν φίλο πριν το ματς, του είπα «Όποτε έρχομαι
γήπεδο ερχεται Χ, όμως η Πολωνία το θέλει πολύ αυτό το παιχνίδι». Κι ήταν αλήθεια. Μπήκε μέσα στο γήπεδο και αμεσως έκανε δυο φασεις. Έτσι, για να ανοίξει η όρεξη μας.
Ειδικά εκεί που είδα τον Lewandowski να σουτάρει, ήμουν ένα βήμα πριν να πετάξω τα πράγματα μου δεξιά κι αριστέρα. Να έβλεπες τις κερκίδες γεμάτες καρότα (Α ναι, ξεχασα να σας πω, έτρωγα καρότα κατά τη διάρκεια του ματς). Η ντροπή της κερκίδας! Ρε αγόρι μου όμως κι εσύ, δεν χάνονται τέτοια πράγματα από σένα. Είσαι άλλο επίπεδο... Ξεχνιούνται αυτά τα 5 σου γκολ σε 9 λεπτά;
Περίμενα από σένα να δώσεις το έναυσμα για ένα ματς που θα το πάρεις πάση θυσία. Το γκολ, όπως και να χει, θα ερχόταν από στιγμή σε στιγμή. Το αισθανόσουν στην ατμόσφαιρα. Και όταν ήρθε, δικαίωσε κάθε προσπάθεια της Πολωνίας και της έδωσε αυτοπεποίθηση να συνεχίσει. Ήμουν μαζί τους. Σκεπτόμενη τους φίλους μου στο Ζάμοσκ και στη Βαρσοβία δε μπορούσα να είμαι με την Ουκρανία. Τους φανταζόμουν με τα μπουφάν τους (το καλοκαίρι δεν είναι παντού με ήλιο) και μια κρύα μπύρα να γκρεμίζουν το... σύμπαν. Πρώτη φορά στη φάση των 16 του Euro. Πρώτη φορά... Αριστερά σαν να λέμε. ΟΧΙ, κακό αστείο.
Ουκρανία, καλή μου, έφυγες με σκυμμένο το κεφάλι γιατί δε το θέλησες αρκετά. Και γιατί όπως και να το κάνουμε μπάλα είναι η ρημάδα. Μη τα ξαναλέμε! Όσο για την ευγενική μου προσφορά προς τους φίλους μου στις κερκίδες, δε θα ξεχάσω πως δε θέλατε να μου στερήσετε τα καρότα μου. Σας αγαπώ!
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου