Τα καλυτερα ερχονται

Ο Δαβίδ Πάλλης γράφει στο Mix This για το επικό φινάλε του τέταρτου τελικού της Basket League στο ΟΑΚΑ ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό ενώ αποχαιρετά με τον δικό του τρόπο τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποιος αποχώρησε από την ενεργό δράση.

Τα μάτια μας είδαν πάλι επικό ματς. Αυτή η σειρά, λες κι είχε τον ατελείωτο, λες και δεν ήθελε να τελειώσει μέχρι να φτάσει τα πέντε παιχνίδια. Αυτά που είδαμε δεν περιγράφονται. Τρία break(2 στο Ο.Α.Κ.Α,1 στο Σ.ΕΦ) με τέτοιο άγχος, σασπένς με συνεχείς ανατροπές και διακυμάνσεις σε όλα τα παιχνίδια. Ματς που κρίθηκαν σχεδόν όλα στις λεπτομέρειες, στο τελευταίο σουτ.

Χθες είχαμε, όπως τα καθόρισε στο τέλος ο αρχηγός του Ολυμπιακού, την τιμή, να παρακόλουθησουμε την τελευταία παράσταση των δύο καλύτερων Ελλήνων μπασκετμπολιστών Σπανούλη-Διαμαντίδη. Και τι παράσταση! Όσα χρόνια παρακολουθώ μπάσκετ, δεν θυμάμαι τέτοια σειρά τελικών με τέτοιο θέαμα και  τα ματς να πηγαίνουν τόσο κλειστά. Ανάλογα παιχνίδια και τέτοιες καταστάσεις μπορώ να θυμηθώ στους τελικούς του 2006.

Και τι δεν είδαμε χθες. Σε όλο το παιχνίδι καμιά ομάδα όταν πήρε το προβάδισμα να μην μπορεί να το διατηρήσει για κάποιο διάστημα. Στη συνέχεια να εναλλασόνται στο σκορ, να βλέπουμε μυθικές μονομαχίες στο παρκέ με τεράστια κατάθεση ψυχής και περίσσειο πάθος για την νίκη από τους παίκτες και των δύο. Είδαμε δύο παρατάσεις. Στην πρώτη παράταση ο Χάκετ έχασε δύο βολές (την δεύτερη επίτηδες) για να βγάλει στον Μάντζαρη που είχε μέχρι εκείνο το σημείο λίγα πράγματα επιθετικά. Εκείνος έβαλε βάζει buzzer beater κι έστειλε την αναμέτρηση στην παράταση κι εμάς στο νοσοκομείο. Όλα αυτά που περιγράψαμε παραπάνω, γίνονταν μέχρι την δεύτερη παράταση, όπου ο Βασίλης πήρε το όπλο του και με την γνωστή του κίνηση εκτέλεσε τους πράσινους για να δώσει το πρωτάθλημα στους ερυθρόλευκους για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.

Και όλα αυτά χωρίς τον Λοτζέσκι για ένα ημίχρονο λόγω χτυπήματος στα πλευρά, χωρίς τον Πρίντεζη αλλά και τον Χάντερ να παίζει τραυματίας. Αλλά τα προβλήματα τα κάλυψαν και με το παραπάνω ο Αγραβάνης και ο Παπανικολάου, οι οποίοι εβαλαν καθοριστικα καλάθια και κρίσιμα σουτ οταν η μπάλα έκαιγε. Τι δεν έχουν ακούσει και αυτοί μέσα στην χρονιά.

Το μέλλον του Ολυμπιακού είναι μπροστά μας. Μετά τους πανηγυρισμούς της φιέστας την Πέμπτη θα ακολουθήσει ο προγραμμάτισμος της ομάδας και πρέπει να αποφευχθούν τα λάθη του περσινού καλοκαιριού που έφερε την αποτυχία στην Ευρωλίγκα. Με την ανανέωση του Σπανούλη, την διατήρηση του βασικού κορμού των Ελλήνων παικτών και τις προσθήκες ξένων παικτών σε θέσεις που πονάει η ομάδα τότε οι επιτυχίες σε Ελλάδα και Ευρώπη θα είναι πάλι πολύ κοντά.

ΥΓ1: Αυτά που έγιναν στο Σ.Ε.Φ, όσοι βρέθηκαν δηλαδή εκεί για να υποδεχθούν τους πρωταθλητές, θα κατάλαβαν ότι είναι κάτι τρελό. Κάτι παραπάνω από 15.000 οπαδοί του Ολυμπίακου περίμεναν το πούλμαν να έρθει από το Ο.Α.Κ.Α για να πανηγυρίσουν.Οι ξένοι ειχαν πάθει πλάκα δεν κατάλαβαν τι είχε συμβεί. Ήταν και ο τρόπος που ήρθε η νίκη στο τέλος της παράτασης βλέπετε.

ΥΓ2: Οταν δίνεις συγχαρητήρια στον αντίπαλο σου δεν γίνεται μετά να μιλάς για κομάντο-διαίτητες. Ή το κάνεις και το εννοείς ή δεν το κάνεις.

ΥΓ3: Επιτέλους είδαμε και λίγο πολιτισμό σε αυτή την σειρά. Την αγκαλιά Αγγελόπουλου-Διαμαντίδη για το τέλος της καριέρας του και τον θερμό εναγκάλισμο του Θανάση Γιαννακόπουλου με τον Βασίλη Σπανούλη την ώρα του παιχνιδιού. Είναι ένα βήμα καλό για το άθλημα οι συγκεκριμένες κινήσεις.

ΥΓ4: Δημήτρη Διαμάντιδη σε ευχαριστώ για όλα. Από έναν φίλαθλο του Ολυμπιακού. Που με έχεις αναγκάσει να μην κλείσω μάτι μετά από ματς που μας έχεις... σκοτώσει. Σε ευχαριστώ που ακόμα και στα τελευταίο σου παιχνίδια μας χάρισες εσύ και ο φίλος σου ο Βασίλης μαγικές στιγμές.

Αρθρογράφος: Unknown