Ο Κώστας Κουτσαυλής «ξεσπαθώνει» εναντίον όσων αντιμετωπίζουν το μπάσκετ με τη λογική του ποδοσφαίρου και ζητά «δύο μέρες υπομονή» από όλους όσους βλέπουν παντού συνομωσίες, ίντριγκες και κλίκες στο έρημο αυτό άθλημα.
Δεν πρόλαβε να τελειώσουν οι έρμοι οι ημιτελικοί στο Βερολίνο και στα social media έγινε... πανικός! Άλλοι έβριζαν τον Ιτούδη επειδή τον έχουν στο μυαλό τους ακόμα ως βοηθό του Ομπράντοβιτς, κατηγορώντας τον πως είναι προπονητής σε μια ομάδα που πηγαίνει με τον αυτόματο. Αργότερα, άλλοι τα έβαλαν με το καθεστώς, με τον Μπερτομέου αλλά και με τη Φενέρ παράλληλα!
«Τα κοράκια ήθελαν να περάσουν οι πλούσιες ομάδες», έγραφε ο ένας. «Ο Χριστοδούλου βοήθησε τον παλιόφιλό του τον Ζέλικο», συμπλήρωνε ο άλλος και λίγο παρακάτω οι δύο αυτοί «Χ,Ψ» άνθρωποι συμφωνούσαν στο οτι «κανείς δεν ήθελε τους Ισπανούς στον τελικό». Είναι οι ίδιοι που λίγους μήνες νωρίτερα φώναζαν για την «παράγκα του Μπερτομέου που βοηθάει τους δικούς τους», αφού είχαν σύρει μέχρι πρότινος τα «εξ αμάξης» στον προκάτοχό του, Γιώργο Βασιλακόπουλο! Άντε βρες άκρη τώρα... Μύλος η υπόθεση!
Όπως ορθώς επεσήμανε ο φίλος και συνάδελφος Κώστας Τάτσης, «Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσαμε να μιλάμε για «εχθρικη διαιτησία» σε μια διοργάνωση χωρίς ελληνικές ομάδες. Μόνο στην Ελλάδα ξεχνάμε το θέαμα και λέμε -νομίζοντας πως είμαστε έξυπνοι- «αν είχε δώσει τεχνικές ποινές, πού θα ήταν τώρα ο άμπαλος Ζοτς».
Ειλικρινά, το φωνάζω με πόνο ψυχής. Η σάπια, οπαδική και «ποδοσφαιρική» (με την κακή την έννοια, που έλεγε και ο Σεφερλής) λογική δε χωράει στο μπάσκετ ρε αδέρφια. Όσοι πονάμε και γουστάρουμε τη «σπυριάρα» περιμέναμε πως και πως αυτό το διήμερο για να βγάλουμε τη δική μας... κ@ύλα μπροστά από τις οθόνες μας. Κι ας μην συμμετείχαν οι δικοί μας. Δεν πειράζει...
Όπου κι αν κοιτάξεις τριγύρω σου θα δεις ειδήσεις ποτισμένες με μπόλικο παρασκήνιο. Για τον Κοντονή, τον Γκιρτζίκη, την ΕΠΟ, τον τελικό Κυπέλλου και όλα αυτά τα «όμορφα» που συμβαίνουν στο χώρο του ποδοσφαίρου. Να πεις οτι ασχολούμασταν με το ποδόσφαιρο αυτο καθ' αυτό να πω εντάξει.
Όσοι γουστάρουμε πραγματικά το μπάσκετ, πιστεύουμε πραγματικά πως η δική σας νοοτροπία δε χωρά στον περίγυρο ενός αθλήματος που στην τελική, ακόμα και εσάς, τους τυφλούς «οπαδίσκους» σας έχει κάνει να χαμογελάσετε, πέντε δέκα φορές παραπάνω από τη μπάλα.
Ακόμα και αν το μπάσκετ έχει βουτηχτεί και εκείνο με τη σειρά του, σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο, σε ένα τεράστιο βάλτο με σκατά, με το παρασκήνιο να παίζει μεγάλο ρόλο, ακόμα και αν η αγοραστική αξία κάθε ομάδας κινείται στα χαμηλά, συγκριτικά πάντα με το ποδόσφαιρο. Τα περιθώρια κέρδους για όσους κάνουν κουμάντο κινούνται σε στενότερα (έως μηδαμινά) πλαίσια, άρα, για καλή μας τύχη, υπάρχει ακόμα χώρος για ήρωες.
Ήρωες, όπως ο Δημήτρης Ιτούδης που απέδειξε πως μπορεί και δίχως τον Ζέλικο, ο οποίος θα κυνηγήσει την Κυριακή το ένατο ευρωπαϊκό του τίτλο. Όπως ο Γιάννης ο Μπουρούσης που (συγχωρήστε μου την ιεροσυλία) φέτος είχε «μπολιαστεί» με attitude τύπου «Βλάντε Ντίβατς 2002». Όπως ο Κώστας ο Σλούκας που έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά, μιμούμενος τον Παπαλουκά απέναντι στη Σλοβενία το 2007...
Στην τελική, αφήστε μας να ζούμε στον κόσμο μας και στην «μπλαζέ» πραγματικότητά μας, όπως συχνά πυκνά μας κατηγορείτε. Μέχρι την Κυριακή το βράδυ. Και μετά, μαζί σας, να αγωνιούμε για τα στημένα, τις αναβολές του τελικού και τα τερτίπια της ΕΠΟ. Δυό μέρες ακόμα υπομονή.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου