Η φετινή Eurovision πλησιάζει και το Mix This, ξεκινάει ένα εβδομαδιαίο θεματικό αφιέρωμα στις συμμετοχές της Ελλάδας στον θεσμό. Σειρά έχει το δεύτερο μέρος και η περίοδος 1981-1989, ή αλλιώς τα «τιμημένα 80's».
Στο ευρωπανηγύρι αυτό, σαν λαός υπάρχουμε, είτε το θέλουμε είτε όχι. Βασικά, είτε πατώνουμε (ως συνήθως) είτε όχι (σπανίως). Εδώ και 42 ολόκληρα χρόνια, επιμένουμε να χώνουμε τη μύτη μας (ενίοτε και τα λεφτά μας) τραγουδώντας.
Η Eurovision, ο θεσμός αυτός, αν τον εξετάσει κανείς με χιούμορ και χαλαρότητα θα βρει αρκετά ελληνικά διαμαντάκια. Από αυτόν τον σκοπό θα το εξετάσουμε και εμείς σαν Mix This, πάντα με χιούμορ, αλλά και καυστική διάθεση.
Σειρά έχει το δεύτερο μέρος, το οποίο εκτυλίσσεται στα «τιμημένα» 80's, ή αλλιώς τα χρόνια της ΕΟΚ, του ΠΑΣΟΚ, της ντίσκο της μπαλάντας και του ηλεκτροσόκ. Όλα ανάκατα, όλα τουρλού, όπως και αυτά που στέλναμε. Για πάμε να δούμε!
1981 - Φεγγάρι Καλοκαιρινό (Γιάννης Δημητράς)
(8η θέση, 55 πόντοι)
Η αυγή της δεκαετίας των 80's, καλωσορίστηκε με μπαλάντα από την ελληνική συμμετοχή. Ο (κατά τ' άλλα άρτιος φωνητικά) κλώνος του Χοσέ Τοτσέ, με κούρεμα Λάιονορ από Θάντερκατς, Γιάννης Δημητράς, δεν ξεφεύγει από τα δικά μας κλισέ. Όπου δικά μας, εννοούμε τα δικά μας τα ελληνικά. Φεγγάρια, αστέρια, γκόμενες, έρωτες. Το τραγούδι αυτό αν το εξετάσουμε από σημειολογικής πλευράς, ανοίγει την αυλαία της μεγάλης ελληνικής ευμάρειας (που έγινε σπατάλη) των επόμενων τριάντα χρόνων. Φεγγάαααααρι καλοκαίιιιιρινο (άσχετο αλλά θα μπορούσε να το πει και ο Πάριος το τραγουδάκι)...
1983 - Μου λες (Κρίστυ Στασινοπούλου)
(14η θέση, 32 πόντοι)
Τολμώ να πω πως το συγκεκριμένο τραγούδι με μπέρδεψε λίγο. Πραγματικά έπρεπε να βάλω πρώτα κάτω το τι θα σχολιάσω για τη συμμετοχή αυτή. Ξεκινάει με ύφος θεατρινίστικο και στο ρεφρέν έχει μια εσάνς «Χατζηδάκι». Θα κλείσει όλα τα λιμάνια η Κρίστυ, θα φυλακίσει και τον νου του αγαπημένου της. Να πω την αμαρτία μου, η Στασινοπούλου μου θυμίζει λίγο Μαίρυ Πόπινς αλλά θα το ξεπεράσω.
* Πάντως, πέρα από την πλάκα, το συγκεκριμένο στυλ δεν ήταν ξένο εκείνη την εποχή. Κάτι τα ερωτιάρικα μιούζικαλ, κάτι το μεσουράνημα των μπουάτ στην Ελλάδα. Μη σας φανεί παράξενο, της εποχής ήταν κι αυτό. Είπαμε. Τιμημένα και τρελά 80's...
1985 - Μοιάζουμε (Τάκης Μπινιάρης)
(16η θέση, 15 πόντοι)
Δυο χρόνια μετά τη Στασινοπούλου, ήρθε και ο δεύτερος από τους τρεις (spoiler) ξανθούς της δεκαετίας του '80. Ο Τάκης Μπινιάρης, με ερωτική μπαλάντα γεμάτη πάθος, φωνάζει στην αγαπημένη του, πως παρά τις αισθητικές ή ταξικές (ω ναι κύριοι) διαφορές που τους χωρίζουν, μοιάζουνε σαν δυο στάλες βροχής ρε παιδί μου! Αν το θέλετε, ξανά με το σημειολογικό μάτι, κάτι το επώνυμο του καλλιτέχνη, το οποίο αποτύπωνε την τότε δράση του ΠΑΣΟΚ, κάτι το σκηνικό που θύμιζε ταινία του Τσάκωνα (παντού χωράει), δε βοήθησε στην τελική βαθμολογία...
1987 - Στοπ! (Bang & Θάνος Καλλίρης)
(8η θέση, 64 πόντοι)
Στη χρονιά του Ευρωμπάσκετ, του Γκάλη, του Γιαννάκη, του Φάνη, του Φασούλα και των άλλων παιδιών, είχαμε τον πρωτοεμφανιζόμενο Θάνο Καλλίρη, μετέπειτα αστέρα των 90's (αλήθεια που χάθηκε αυτός;). Ο τρίτος ξανθός της «παρέας», μετά τους Δημητρά και Μπινιάρη, ερμηνεύει ένα κομμάτι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της εποχής. Ολίγον boogie, ολίγον jive, ολίγη χαίτη και φρεσκάδα, πλασαριστήκαμε καλά. Άλλο που τότε κανείς δεν ασχολούταν με τον θεσμό (θα μιλήσουμε στο αφιέρωμα Νο4 γι' αυτό)... Στοπ, μη, αχ, βαχ, άουτς.
* Βαράτε με αν κάνω λάθος, αλλά η εισαγωγή του τραγουδιού θαρρώ πως φέρνει λίγο από Art Attack στο πιο αργό (τι θυμήθηκα ε;)
1988 - Κλόουν (Αφροδίτη Φρυδά)
(17η θέση, 10 πόντοι)
Δέκα χρόνια μετά το πρώτο on stage μασκάρεμα από την Τάνια Τσανακλίδου, η Αφροδίτη Φρυδά και το επιτελείο της επιλέγουν να ξαναπροσπαθήσουν το roleplay επί σκηνής, κάτι που γενικά δεν άρεσε στους ξένους. Ούτε τότε, ούτε μετέπειτα (spoiler alert). Η εμφάνιση και το μαλλί υπερπαραγωγή της Αφροδίτης δεν έφταναν να καλύψουν τα απανωτά λάθη. Όπου λάθη και το θεματικό του τραγουδιού (δεν τους είπε κανείς πως με τους κλόουν τρομάζουνε τα παιδάκια;) αλλά και το... ανατριχιαστικό γέλιο «ΧΑ,ΧΑ,ΧΑ» στο ρεφρέν. Παναγία μου, θέλω τη μαμά μου!
1989 - Το δικό σου αστέρι (Μαριάννα Ευστρατίου)
(9η θέση, 56 πόντοι)
Τη χρονιά εκείνη, μπορεί πανευρωπαϊκά αλλά και παγκόσμια να γινόταν το... σώσε, αλλά εμείς κλασικά τον χαβά μας. Τι τείχη του Βερολίνου, τι ΕΣΣΔ, τι «βρώμικα '89», τι Μητσοτάκηδες. Εμείς Μαριάννα Ευστρατίου κύριοι. Το τραγούδι θα μπορούσε κάλλιστα να παίζει σε διαφήμιση της Νουνού, ή να το τραγουδούν τύποι που συχνάζουν σε group therapy. Ψάξε να βρεις το δικό σου αστέρι, ψάξε τις φοβίες σου, φτιάξε ένα μυστικό κήπο, χαμογέλα. Ναι γιατρέ μου, ναι. Έχεις δίκιο...
Πάει και το δεύτερο μέρος. Αφήνουμε σιγά σιγά τη δεκαετία της παλαβομάρας και προετοιμαζόμαστε για μια ακόμα πιο τρελή και αλλοπαρμένη. Σιγά σιγά οι Έλληνες αφήνουν πίσω τα ξενόφερτα και ξαναπιάνουν τα μπουζούκια... Stay tuned!
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου