Ο Γεράσιμος Αρσένης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών το μεσημέρι της Τρίτης (19/4). Ο Κώστας Κουτσαυλής γράφει δυο αράδες για τον άνθρωπο ο οποίος αποτέλεσε την κατάλληλη αφορμή για να γαλουχηθούν στα «μονοπάτια» των δρόμων οι γενιές του 98' αλλά και του 06'.
Όσο δύσκολη (μα αναγκαία) είναι η συνειδητοποίηση του ποιος είναι ο αντίπαλός σου, άλλο τόσο είναι και η αναγνώριση του. Ο Γεράσιμος Αρσένης, υπήρξε ο άνθρωπος που έπαιξε το ρόλο του «κόκκινου πανιού» σε ολάκερη τη μαθητική κοινότητα των λυκαυγών των 90's, με την ιδιότητα του υπουργού Παιδείας. Από το μεσημερί της Τρίτης (σ.σ 19/4) δεν βρίσκεται πια εν ζωή, υποκύπτωντας από τη λοίμωξη του αναπνευστικού που τον ταλαιπωρούσε.
Η είδηση του θανάτου του, όπως ήταν φυσικό, διαδόθηκε παντού, χωρίς να λείπουν τα πικρόχολα σχόλια στα social media. Ο Αρσένης, ο,τι κι αν ήταν όσο ζούσε, αξίζει τουλάχιστον τον σεβασμό ως αποδημήσας πλέον. Όλοι όσοι εξαπολύουν «βοθρολύμματα», αν συλλογιστούν για λίγα λεπτά θα καταλάβουν πως χρωστάνε πολλά στον τέως υπουργό.
Όσοι πήραν απόφαση και συμμετείχαν στις μεγαλύτερες μαθητικές κινητοποιήσεις της σύγχρονης Ελλάδας το 1998, όσοι κρεμάστηκαν από τα κάγκελα φωνάζοντας «κάτσε καλά Γεράσιμε», όσοι συγκρούστηκαν με γονείς και καθηγητές... πράσινης απόχρωσης, του χρωστάνε πολλά. Άθελά του, τους (και μας) έδωσε εμπειρίες που καθόρισαν την μετέπειτα πορεία μας.
Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, η μαθητική κοινότητα άφησε στην άκρη τις μικροπρέπειες, συμμαζεύτηκε, συζήτησε, έλαβε αποφάσεις μέσω των συλλογικών οργάνων, αποφάσισε να κατέβει στους δρόμους, να ακουστεί η φωνή της παντού, μπροστά στον κίνδυνο των μεταρρυθμίσεων Αρσένη.
Αυτή η γενιά, άφησε τους σπόρους για να έρθει περίπου μια δεκαετία αργότερα, η σειρά των 06άρηδων για να αφήσουν το δικό τους στίγμα, δηλώνοντας ευθεία εναντίωση μπροστά στα σχέδια για ιδιωτικοποίηση του δημόσιου σχολείου. Σ' αυτή τη γενιά, πήραν το βάπτισμα του πυρός άτομα όπως ο υπογράφων. Γνώρισαν το μονοπάτι της διεκδίκησης μέσα από πάλη...
Κάποιους, τα αγωνιστικά «κύματα» του 98' και του 06' δεν ήταν παρά ένα διάλειμμα. Σε κάποιους άλλους στάθηκαν ως τέλεια αφορμή για να συνεχίσουν (με όσες δυνάμεις διαθέτουν) τον αγώνα τους. Για κάποιους βέβαια, εκείνες οι εποχές είχαν την εσάνς του καθισιού. Αυτοί, λίγο αργότερα, χρησιμοποιούσαν τις καταλήψεις για το σχήμα της τυρόπιτας, υποσκάπτοντας αυτό το μέσο πάλης. Αλλά συμβαίνουν και αυτά...
Γι' αυτό λοιπόν, ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει τον πρώην υπουργό Παιδείας. Εκείνος στάθηκε ως ο τέλειος αντίπαλος, ώστε η νεολαία να κατανοήσει την έννοια της συλλογικής προσπάθειας αλλά και της λήψης των αποφάσεων για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Κατανόησε πως τα 15μελή δεν ήταν όργανα συγκρότησης εκδρομών, αλλά κάτι παραπάνω...
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου