Ο Χρήστος Βαρδάτσικος επιστρέφει για να μας ξεδιπλώσει τις "σκόρπιες σκέψεις" που έκανε σήμερα. Με το γνωστό καυστικό του χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό του, σχολιάζει τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου κι άλλες αθλητικές εξελίξεις.
Τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου έδωσαν πολλά θέματα για συζήτηση, ενώ η επικαιρότητα τρέχει. Γρήγορα στο ψητό, λοιπόν!
-Πρέπει να
έχουμε πολλά χρόνια να δούμε την Ολλανδία να έχει τόσο χαμηλού επιπέδου νέους
παίκτες. Εκτός από 3-4, οι υπόλοιποι άνετα θα μπορούσαν να κολλήσουν ένσημα στη
Σουπερλίγκα. Ναι είναι τόσο κακοί!
-Με κίνδυνο να εκτεθώ ξανά, δεν είμαστε
χαμένοι από χέρι στο Βέλγιο. Αν και τέσσερις μήνες είναι μεγάλο διάστημα στο
ποδόσφαιρο. Μην κοιτάτε που οι Βέλγοι φορτώνουν τα δίχτυα όποιου βρίσκουν
μπόσικο. Θεωρώ ότι παρά την ποιότητά της, είναι ομάδα που μπορεί να πιαστεί
κορόιδο, ενώ και ο Μαρτίνες τα έκανε θάλασσα όταν ανέβηκε επίπεδο στην Πρέμιερ.
Αν βρεθεί ο τρόπος να κλείσει η τρύπα του απογοητευτικού Σάμαρη στο κέντρο, θα
γίνουμε ιδιαίτερα δυσκολοκατάβλητοι. Σίγουρα μας βολεύει περισσότερο να
κυνηγάμε ισοπαλία εκτός έδρας, παρά νίκη εντός.
-Μεγάλο το ζήτημα της συμμετοχής των μικρών κρατιδίων στα προκριματικά. Όσο κριτήριο ισοβαθμίας είναι η διαφορά τερμάτων, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε εξωπραγματικά σκορ όποτε γουστάρει το κάθε θηρίο. Αυτή είναι η πραγματικότητα όμως. Είμαι υπέρμαχος της εμπορευματοποίησης του αθλήματος και, πέρα από το ρομαντικό του πράγματος, ο αποκλεισμός των μικρών ομάδων από αυτές τις γιορτές θα τη βλάψει. Σύντομα οι φίλαθλοι θα κουραστούν να βλέπουν τους ίδιους εναντίον των ίδιων. Κάτι που ισχύει και για το Champions league.
-Τελικά, σε πείσμα όσων είχαν φαγωθεί πως ο αριθμός των ομάδων που προκρίνονταν
στο euro έκανε τους μεγάλους να χαλαρώσουν και τα προκριματικά πιο
ανταγωνιστικά, φαίνεται ότι πράγματι το επίπεδο ανέβηκε. Ανέβηκε στις μικρές
ομάδες βέβαια, γιατί στις υποτιθέμενες μεσαίες δυνάμεις, η κατάσταση είναι από
αδιάφορη (πχ.: Σκωτία, Αυστρία, Ουγγαρία) έως απαράδεκτη (πχ.: Βουλγαρία, Ρουμανία). Κι
αυτοί είναι οι τυχεροί, γιατί δε θα ήθελα να βρίσκομαι στη θέση των Νορβηγών οπαδών.
-Θέλει να δώσει λέει 75 εκατομμύρια η Ρεάλ για τον Κοουτίνιο. Τη γνώμη μου την
έχω πει και επιμένω: το παιδί δεν είναι για βασικός σε επίπεδο ομάδων
προημιτελικών του Champions League και μπορεί να αποδώσει μόνο υπό
συγκεκριμένες συνθήκες (βλ. Κλοπ). Δε θα πω ότι οι διοικούντες της είναι ανισόρροποι, όπως εγώ. Άλλωστε η Ρεάλ ως συνήθως, θέλει να εκμεταλλευτεί το ντόρο που
προκαλούν τα ΜΜΕ γύρω από τα ονόματα της επικαιρότητας για εμπορικούς λόγους.
Μην φτάνουμε βέβαια στο άλλο άκρο. Στα χρήματα αυτά υπάρχουν κλάσεις ανώτεροι,
που θα κάνουν πολύ πιο λειτουργικό τον τρόπο παιχνιδιού της. Πιθανότατα να
εξελιχθεί σε μια νέα περίπτωση Χάμες.
-Όπως είναι φανερό, οι δημοσιογράφοι δεν
είναι και ο αγαπημένος μου επαγγελματικός κλάδος (εξαιτίας παγιωμένων πρακτικών
φυσικά και όχι ανθρώπων, μη φάμε και ξύλο). Όταν όμως γκρινιάζουν για το ότι οι
παίκτες δυσανασχετούν με τα ΜΜΕ ακόμα και για μια απλή εμφάνιση στην κάμερα,
έχουν απόλυτο δίκιο. Αγαπητέ παίκτη, το ότι αμείβεσαι τόσο πλουσιοπάροχα, οφείλεται εν πολλοίς στην προβολή του αθλήματος και της ομάδας που δουλεύεις.
Καταλαβαίνω ότι χρειάζεται μεγάλη ωριμότητα για να σκεφτεί κάποιος τόσο
αντικειμενικά, αλλά ήμαρτον. Δεν αντέχω να βλέπω παιδιά που δεν τα ήξερε
κανείς, να κάνουν ολόκληρη φασαρία για μια δήλωση και αυτό να θεωρείται
δικαιολογημένο. Θα το κάνω θέμα. Όπως λέει και κάθε χωρισμένος: "το
μεγαλύτερο ελάττωμά μου είναι η ειλικρίνεια".
-Εντελώς άσχετο, αλλά ο Νοτσιόνι
έχει βρει το ελιξήριο της νεότητας; Δεν ξέρω τι προπόνηση κάνει και διατηρεί
τέτοια φρεσκάδα, αλλά μου μοιάζει απίστευτο ένας παίκτης που βασίζει το
παιχνίδι του στην έκρηξη και όχι στην τεχνική, να συντηρείται στην Ευρώπη ακόμα
σε τέτοιο επίπεδο. Μάλλον θα πρέπει να δώσει τις κασέτες της προετοιμασίας του
στους δικούς μας, που από τα 30 τους είναι εξουθενωμένοι και αδυνατούν να παίξουν
σε δύο ταμπλό. Μήπως στις μεγάλες εθνικές διοργανώσεις να κατεβάζουμε τους
εφήβους;
-Φαντάζομαι ότι είναι κατανοητό, αλλά αν δεν υπήρχαν οι ρήτρες της
Nova, το πιθανότερο είναι το πρωτάθλημα να μη συνεχιζόταν καθόλου φέτος.
Εξάλλου, δε βλέπω κάποιον να καίγεται να ξαναρχίσει. Οι δουλειές των
οργανωμένων συνεχίζονται κανονικά, το κράτος δε θέλει οι ψηφοφόροι σε μια
δύσκολη από όλες τις απόψεις περίοδο να βλέπουν μπάχαλο, οι απλοί φίλαθλοι
γλύτωσαν τα έξοδα για κολλύριο κι η ΕΠΟ (χαχαχαχαχα) έχει σοβαρότερα ζητήματα. Μόνο οι ομάδες έμειναν να ενδιαφέρονται για το καλό του αθλήματος (μισό γιατί
πέφτουν οι τοίχοι). Κωλοπετσωμένοι είναι οι διοικούντες και ξέρουν ότι με τα
εισιτήρια που κόβουν, το πιθανότερο είναι οικονομικά να μπαίνουν μέσα σε κάθε
αγωνιστική. Αν δεν τους τρίξει τα δόντια το συνδρομητικό, θα κρατάω μαγκούρα και θα περιμένω ακόμα με αγωνία το Λεβαδειακός-Πλατανιάς.
-Με αφορμή την
επιστροφή Μπαρτζώκα στο ΣΕΦ, έκατσα να κάνω μια έρευνα. Και διαπίστωσα κάτι
παράξενο, σύμφωνα με την προϊστορία σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο. Με βάση τα
αποτελέσματα των αγώνων, δεν είναι ο προπονητής αυτός που ευνοείται αγωνιστικά
από τις γνώσεις του για την κατάσταση στην πρώην ομάδα του, αλλά τις
περισσότερες φορές όσοι είναι γύρω από την ομάδα, έχουν ψυχολογήσει καλύτερα τον
προπονητή και μετατρέπουν το μειονέκτημα σε πλεονέκτημα. Ρίξτε μια ματιά.
-Δεν
έχουν το Θεό τους στην ΑΕΚ. Και εκεί που πίστευα ότι βρέθηκε ένας παράγοντας
τόσο ισχυρός που μπορεί με ένα νεύμα του να επιβάλει σιωπή, αυτοί συνεχίζουν
μια παράδοση δεκαετιών να τρώγονται με τα ρούχα τους. Όχι τίποτα άλλο, αλλά ενώ
περίμενα να δικαιωθώ που εκθείασα την επιλογή Μοράις, θα τον ξαποστείλουν πριν
προλάβει να φάει τη γαλοπούλα.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου