Τίποτα δεν είναι για πάντα. Εκτός αν το προσπαθούμε καθημερινά. Τίποτα και κανένας. Γι' αυτό προλάβετε πριν τις σιωπές που... τρυπάνε κόκκαλο.Μετά από αυτές έρχεται το... ποτέ ξανά. Προλάβετε! Γράφει η Ανδριάνα Βούτου.
Μου λες συχνά:
-Μη θυμώνεις, σ' αγαπώ.
Δε μιλώ, σιωπώ απλά.
Κάποιες φορές φωνάζω.
Μάταια...
Η σιωπή και η κραυγή μου
ίδιες νότες.
Η φράση άλλαξε αποκτώντας
μια προσθήκη:
-Μη θυμώνεις, σ' αγαπώ, το ξέρεις...
Έπαψα πια να φωνάζω.
Σ' άφησα με τις εκκωφαντικές
σιωπές μου.
Κάθε φορά απλά ξεροβήχω.
Καταπίνω την κραυγή μου
και σε ξεπερνάω.
Ναι, έτσι σε ξεπερνάω.
Μέχρι που μια μέρα,
θα είσαι δίπλα μου
και θα είναι σαν να μην είσαι.
Σαν να μην ήσουνα ποτέ.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου