Η Ανδριάνα Βούτου έκανε Πάσχα, σούβλισε το κατσίκι της (το αρνί της μυρίζει) και κάθισε κατά 2 κιλά παραπάνω να γράψει για τους ανθρώπους. Ποιούς ανθρώπους; Όσους έχουν απομείνει.
Οι άνθρωποι όταν τους έφτιαξε ο Θεός δεν κρατούσαν στα χέρια κανένα εγχειρίδιο. Δεν ήρθαν σε τούτη τη γη με οδηγίες χρήσης. Ακόμη και τον λόγο Του τον παρερμήνευσαν. Εκείνος δίδαξε την αγάπη με το περίφημο "Αγαπάτε αλλήλους", δηλαδή τον εαυτό σας και όλους τους άλλους. Πολλοί αγάπησαν τόσο πολύ τον εαυτό τους που ξέχασαν να συμπεριλάβουν στην... εξίσωση τους άλλους. Άλλοι αγάπησαν υπερβολικά τους άλλους και ξέχασαν τον εαυτό τους. Οι περισσότεροι όμως, δεν αγάπησαν τον εαυτό τους όπως θα έπρεπε κι έτσι διοχέτευσαν την αρνητική ενέργεια τους στους άλλους. Όχι σε όλους, μόνο σε εκείνους που δεν τους καταλαβαίναν. Εκείνους που είναι στην... εξίσωση ο ''άγνωστος χ''. Σκέψου τον μουσουλμάνο που σκοτώνει έναν χριστιανό και τούμπαλιν. Δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα, μα μόνοι τους υψώνουν τείχη διαφορών με μόνο ''λάβαρο'' το άγνωστο.
Ξέχασαν το κοινό τους, το αίμα. Αυτό το παχύρευστο υγρό με το τρομακτικό κόκκινο χρώμα. Θύματα και θύτες της ανθρωπότητας, όλοι με μια πληγή ματώνουν. Το επόμενο κοινό τους, το δάκρυ. Μια αόρατη σταγόνα "αλατισμένη" με πίκρες και πόνο. Άμα είσαι άνθρωπος, από όπου κι αν προέρχεσαι, ότι δουλειά κι αν κάνεις, όποιο κι αν είναι το ποιόν σου, στο αίμα και στα δάκρυα είσαι ίσος με τους ανθρώπους. Κατ'εικονα και καθ'ομοίωση Του από το χώμα φτιάχτηκε η σάρκα σου. Έτοιμη να δακρύσει, έτοιμη να ματώσει, έτοιμη να βρει το μοιραίο θάνατο.
Στο όνομα κάποιου εξτρεμισμού, κάποιας φασιστικής ιδέας, μιας μισαλλοδοξίας έγινες μισάνθρωπος. Διττή η έννοια, άκου με... Είσαι εκείνος που μόνο του επίτευγμα είναι να μισεί τους ανθρώπους νομίζοντας πως ξέρει το λόγο. Έναν λόγο που μόνο στη σφαίρα του παραλόγου πιάνει τόπο. Θα είσαι άνθρωπος μισός και μισός τέρας με μια καρδιά που θα μαυρίζει μέχρι να σαπίσει από το σκότος που θρέφεις μέσα σου. Έχω τρομάξει που σου γράφω, άγνωστε με το χέρι στη σκανδαλι, με τη λαβή του μαχαιριού στη παλάμη, με τη χειροβομβίδα έτοιμη για εκτόξευση και τον αντίχειρα στην πυρηνική βόμβα.
Έχω τρομάξει που ξέρω ότι υπάρχεις και είσαι εκείνος που πρώτος ξεστομίζεις ''αγαπάτε αλλήλους''. Πόσο τρομαγμένη είμαι δε φαντάζεσαι. Όχι, για τη σκανδάλη που μπορεί να με σημαδεύσει, αλλά γιατί μπορεί να είμαι εγώ εκείνη που θα την τραβήξω σε σένα και έχω μάθει τους ανθρώπους, ακόμη και τους ξεστρατισμένους, να μη τους σκοτώνω μα να τους αγαπώ.
Αν είσαι από τη μεριά που πατάς τη σκανδάλη, είσαι ο αδύναμος που καλύπτει τα τρώτα του με ένα όπλο. Αν είσαι εκείνος που τον σημαδεύουν, είσαι ο δυνατός που καλύπτει το παιδί του από το όπλο. Αυτό θα πει άνθρωπος. Μια σάρκα, η καλύτερη ασπίδα που φτιάχτηκε ποτέ. Άκου με...
Ξέχασαν το κοινό τους, το αίμα. Αυτό το παχύρευστο υγρό με το τρομακτικό κόκκινο χρώμα. Θύματα και θύτες της ανθρωπότητας, όλοι με μια πληγή ματώνουν. Το επόμενο κοινό τους, το δάκρυ. Μια αόρατη σταγόνα "αλατισμένη" με πίκρες και πόνο. Άμα είσαι άνθρωπος, από όπου κι αν προέρχεσαι, ότι δουλειά κι αν κάνεις, όποιο κι αν είναι το ποιόν σου, στο αίμα και στα δάκρυα είσαι ίσος με τους ανθρώπους. Κατ'εικονα και καθ'ομοίωση Του από το χώμα φτιάχτηκε η σάρκα σου. Έτοιμη να δακρύσει, έτοιμη να ματώσει, έτοιμη να βρει το μοιραίο θάνατο.
Στο όνομα κάποιου εξτρεμισμού, κάποιας φασιστικής ιδέας, μιας μισαλλοδοξίας έγινες μισάνθρωπος. Διττή η έννοια, άκου με... Είσαι εκείνος που μόνο του επίτευγμα είναι να μισεί τους ανθρώπους νομίζοντας πως ξέρει το λόγο. Έναν λόγο που μόνο στη σφαίρα του παραλόγου πιάνει τόπο. Θα είσαι άνθρωπος μισός και μισός τέρας με μια καρδιά που θα μαυρίζει μέχρι να σαπίσει από το σκότος που θρέφεις μέσα σου. Έχω τρομάξει που σου γράφω, άγνωστε με το χέρι στη σκανδαλι, με τη λαβή του μαχαιριού στη παλάμη, με τη χειροβομβίδα έτοιμη για εκτόξευση και τον αντίχειρα στην πυρηνική βόμβα.
Αν είσαι από τη μεριά που πατάς τη σκανδάλη, είσαι ο αδύναμος που καλύπτει τα τρώτα του με ένα όπλο. Αν είσαι εκείνος που τον σημαδεύουν, είσαι ο δυνατός που καλύπτει το παιδί του από το όπλο. Αυτό θα πει άνθρωπος. Μια σάρκα, η καλύτερη ασπίδα που φτιάχτηκε ποτέ. Άκου με...
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου