Υπάρχουν στιγμές που το μυαλό ταξιδεύει και χάνεται σε αναμνήσεις και σκοτεινά μέρη, που πίστευες ότι είχες θάψει βαθειά μέσα σου και πως ποτέ δεν θα έβγαιναν στην επιφάνεια της ψυχής και της καρδιάς σου, για να σε κατακλύσουν και πάλι με συναισθήματα που κάποτε σε έφταναν στον ουρανό. Γράφει ο Σωκράτης Μπάκας.
Και τότε, ως δια μαγείας, τα συναισθήματα αυτά, παίρνουν σάρκα και οστά και σχηματίζουν το πρόσωπο ενός ανθρώπου, με τον οποίο κάποτε έζησες πολλά και το σημαντικότερο, ένιωσες τόσα πολλά, που όλα τα υπόλοιπα γύρω σου, έμοιαζαν απλώς ασήμαντα και μηδαμινά.
Όλοι στη ζωή μας έχουμε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, που βαθειά μέσα μας τον θεωρούμε ακόμα τον έρωτα της ζωής μας και αυτόν που θα μπορούσε με ένα απλό άγγιγμα να γαληνέψει την φουρτούνα της ψυχής μας και να επαναφέρει την ισορροπία στον συναισθηματικό μας κόσμο.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που πραγματικά μας άγγιξαν συναισθηματικά και παρά τη φυγή τους, μας άφησαν πολλές ευχάριστες αναμνήσεις και αξέχαστες βραδιές που τις αναπολούμε καθημερινά με ένα πλατύ χαμόγελο, που κρύβει παράλληλα χαρά και πικρία.
Χαρά διότι το συγκεκριμένο πρόσωπο άφησε έργο στη ζωή μας και δεν πέρασε απλά χωρίς να ακουμπήσει, όπως γίνεται συνήθως με τις σχέσεις που βλέπουμε παντού γύρω μας σε καθημερινή βάση. Και από την άλλη στεναχώρια και πικρία, γιατί δεν κατάφεραν ποτέ τα όνειρα να πραγματοποιηθούν, για διάφορους λόγους, αλλά με βασικό τον χωρισμό, αυτόν που πάντα έρχεται απρόσμενα για να σου κόψει τα φτερά και από Θεό να σε κάνει μια κοινή περιπλανώμενη ψυχή...
Και επειδή η ζωή ποτέ δεν ξέρεις πως θα στα φέρει, σας λέω τούτο. Οι ψυχές που έχουν αγαπηθεί όσο καμία άλλη στη γή, πάντα βρίσκουν τον τρόπο να έρχονται κοντά και στο τέλος να είναι μαζί, αφήνοντας στην άκρη το παρελθόν . Και όλα αυτά που κάποτε τους πίκραναν και τους έφτασαν στον χωρισμό τα φέρνουν στο μυαλό ως μια σκληρή δοκιμασία, που εν τέλει τους έβγαλε και τους δυο νικητές σε ένα τρελό σενάριο με ευτυχές τέλος...
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου