Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο ολοκληρώθηκαν και ο Δαβίδ Πάλλης γράφει στο Mix This για έναν εκ των διακριθέντων του τουρνουά μπάσκετ της Βραζιλίας, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον Μίλος Τεόντοσιτς.
H αλήθεια είναι ότι αφού έλειψε η επίσημη αγαπημένη από το Ολυμπιακό τουρνουά μπάσκετ που έγινε στο Ρίο μια συμπάθεια στους «πλάβι» την έχουμε. Μοιάζουν πολύ με εμάς στα στοιχεία που διαθέτουν και στο μπάσκετ το οποίο παίζουν.
Ένας λόγος ο οποίος με κάνει να υποστηρίζω τους Σέρβους είναι ο τρελό-Μίλος. Πάντα από μικρός είχα την τρέλα να υποστηρίζω παίκτες και προσωπικότητες που απαξιώνονται από την κοινή γνώμη. Και τι δεν έχει ακούσει αυτό το παιδί από πολλούς. Από «λούζερ» και «λίγος» να διαχειριστεί μεγάλα παιχνίδια μέχρι και ότι δεν θα κατακτήσει κανέναν τίτλο στην καριέρα του.
Πάντα μου άρεσαν παίκτες που κουβαλούσαν κυριολεκτικά και μεταφορικά λίγη τρελά μέσα στο αίμα τους. Δεν μπουρούσα παίκτες που ήταν τιτίκες όπως λέει και ο Αλέξανδρος, όσο και παικταράδες αν ήταν. Και από αυτή την τρέλα έχει μπόλικη ο Μίλος, μέχρι σημείο παρεξηγήσεως.
Το ταλέντο αυτού του παίκτη είναι τεράστιου βεληνεκούς. Ήθελε έναν τίτλο για να γίνει πιο ώριμος. Και όντως έτσι έγινε, η κατάκτηση της Ευρωλίγκας του έχει κάνει καλό, δείχνει σε αυτή τη φάση πιο ώριμος από ποτέ. Με την φανέλα της χώρας του στο Ρίο έκανε μαγικά πράγματα. Μπορεί να μην κατάφερε να χαλάσει τα όνειρα των Αμερικανών, όμως κέρδισε τον σεβασμό πολλών. Και αυτό είναι εξίσου σημαντικό, τουλάχιστον για εκείνον.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου