«If you fail to plan, you plan to fail» λέει ένα παλιό Αμερικάνικο ρητό. Σε μια πιο ελεύθερη μετάφραση, φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά. Δεν είναι και πολύ δύσκολο να μαντέψεις ότι μάλλον κάτι τέτοιο σκέφτονται και στο λιμάνι του Πειραιά. Και περισσότερο από όλους ο Μάρκο Σίλβα. Γράφει, ο Γιώργος Κονδύλης.
Και μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι ίσως
να είναι και λίγο νωρίς να αρχίσει ο χορός της μεταγραφολογίας από Μάη μήνα
αλλά όπως τονίσαμε και μετά τον τελικό, ο χρόνος είναι αμείλικτος. Όσα φέρνει η
ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος. Και στον Ολυμπιακό το έχουν σίγουρα στο πίσω
μέρος του μυαλού τους. Η ήττα από την ΑΕΚ και η απώλεια του κυπέλλου, μπορεί να
είναι ακόμα νωπή, αλλά ανήκει στο παρελθόν. Και εκεί πρέπει να παραμείνει.
Κριτική στα όρια της ισοπέδωσης
Η κριτική που δέχτηκε ο Μάρκο Σίλβα ήταν πολύ
σκληρή. Πιο σκληρή από ποτέ άλλοτε. Βέβαια όταν έχουν πάει όλα λάθος σε ένα
παιχνίδι – και μάλιστα τόσο μεγάλης σημασίας – η ρίψη ευθυνών γίνεται πολύ
εύκολη. Αλλά υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει την κριτική από την ισοπέδωση.
Και κάποιοι την πέρασαν με χαρακτηριστική ευκολία.
Δεν ξέρω το κατά πόσο μια χρονιά που βρήκε τον
Ολυμπιακό πρωταθλητή από τον Φεβρουάριο και μάλιστα καταρρίπτοντας το ένα ρεκόρ
πίσω από το άλλο, μπορεί να κριθεί αποτυχημένη. Μια χρονιά με κατά γενική
ομολογία αρκετά καλύτερο, πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο. Που συνοδεύτηκε και με
μεγάλες βραδιές στα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Το μόνο που είναι σίγουρο είναι πως η
πορεία μιας ολόκληρης σεζόν, μπορεί να στιγματιστεί μόλις από μερικά λεπτά.
Και συγκεκριμένα μόλις από μερικά
ενενηντάλεπτα. Γιατί μπορεί να του πιστώνεται του Πορτογάλου η εξαιρετική
φετινή εικόνα των ερυθρόλευκων αλλά μια τετράδα αγώνων και δη ζωτικών, τον
στιγμάτισαν. Πρώτο, το ματς με την Άρσεναλ. Δεύτερο, με την Άντερλεχτ. Τρίτο,
με την ΑΕΚ για το πρωτάθλημα, όπου χάθηκε και το αήττητο. Και τέταρτο ο χαμένος
τελικός κυπέλλου. Οι παρτίδες που ξενέρωσαν περισσότερο τον κόσμο. Και
δικαιολογημένα. Και ειδικά το διπλό παιχνίδι του Europa League. Γιατί, για
ευρωπαϊκή διάκριση "ψοφάει" ο κόσμος του Ολυμπιακού. Εκεί άρχισε η φθορά της
εικόνας των ερυθρόλευκων. Και κατ’ επέκταση του Μάρκο Σίλβα.
Σε αχαρτογράφητα νερά
Ο Σίλβα, τις τελευταίες μέρες, έχει βρεθεί να
ακροβατεί σε ένα σχοινί (όχι που είναι έτοιμο να σπάσει) μεταξύ επιτυχίας και
αποτυχίας. Τώρα κρίνεται υπό άλλο πρίσμα. Ο Ολυμπιακός είναι έτοιμος να
σαλπάρει σε βαθιά, αχαρτογράφητα νερά. Και αυτά δεν είναι άλλα από τα
προκριματικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Διαδικασία που δεν είναι
συνηθισμένοι οι ερυθρόλευκοι. Που δεν συμβαδίζει με τον Ολυμπιακό, ως
οργανισμό. Αλλά θα πρέπει να την υποστεί. Όλα θα πρέπει να τρέξουν πλέον πιο
γρήγορα. Ο σχεδιασμός, οι ανανεώσεις, οι αποφάσεις, οι μεταγραφές, η
προετοιμασία. Όλα. Και στο καράβι αυτό, κυβερνήτης δεν θα πρέπει να είναι άλλος
εκτός από τον Πορτογάλο. Αυτός έχει τα ηνία, αυτός θα πρέπει να ενώσει τα
κομμάτια του πάζλ. Γιατί οι βάσεις υπάρχουν. Ο Ολυμπιακός είχε μεριμνήσει για
αυτό. Γιατί τα προκριματικά δεν έπεσαν σαν γλάστρα από τον τρίτο. Ούτε λίγο
ούτε πολύ, ήταν γνωστά από την αρχή του σχεδιασμού της προηγούμενης σεζόν.
Προσωπική εκτίμηση και μόνο. Σίγουρα κάποιοι
παίκτες θα πωληθούν. Αλλά δεν μπορούν να φύγουν όλοι. Όσοι φύγουν θα
αντικατασταθούν. Και η ζωή συνεχίζεται. Ο Σίλβα θα μάθει από τα λάθη του. Θα τα
διορθώσει και θα εξελιχθεί μέσα από αυτά. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι μόνο 38. Και
αυτά που έχει πετύχει στις τρείς ομάδες που έχει κοουτσάρει στη προπονητική
καριέρα του είναι αξιοθαύμαστα. Και του αξίζει μια δεύτερη χρονιά. Χρόνος
χρειάζεται και υπομονή. Όλα τα άλλα βρίσκονται.
Υ.Γ: Το πιο σημαντικό κεφάλαιο στο χτίσιμο του
επόμενου Ολυμπιακού, είναι αυτό των στόπερ. Και πολλοί είναι αυτοί που
υποστηρίζουν ότι πρέπει να αποκτηθούν δυο πρωτοκλασάτοι. Σε αυτές τι
περιπτώσεις βρίσκεις πρώτα τον ένα και μετά βλέπουμε. Γιατί η δυάδα των
κεντρικών αμυντικών δεν στηρίζεται –μόνο-
στην ατομική ποιότητα. Είναι η χημεία που το κάνει ξεχωριστό. Ένας
παίχτης με τα σωστά στοιχεία ανεβάζει επίπεδο και αυτόν που έχει δίπλα του.
Γιατί το καλό στόπερ είναι σαν το τζόκερ. Και αν σου κάτσει…
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου