Το - σκηνοθετικο - Χολιγουντ στα δυο(;)

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, έχουν λεχθεί και έχουν γραφθεί πολλά γύρω από το εγχείρημα εν ονόματι “Screening Room”. Η πρωτοποριακή(;) αυτή ιδέα φαίνεται να έχει διχάσει την αμερικανική κινηματογραφική κοινότητα, από σκηνοθετικής σκοπιάς. Ο Κώστας Σορόπουλος παρατηρεί και αναρωτιέται αν η εκπλήρωση του concept είναι τελικά για καλό ή για… κακό.

Το λογικό, πριν ξεκινήσουμε να εξετάζουμε τους υπέρμαχους και τους πολέμιους της νέας αυτής προοπτικής, θα ήταν να δούμε περί τίνος πρόκειται το Screening Room.

Πίσω στο – όχι και τόσο μακρινό – 1999, ο Sean Parker υπήρξε συνεμπνευστής του Napster, μιας ηλεκτρονικής διαδικτυακής πλατφόρμας, η οποία επέτρεπε το «μοίρασμα» της μουσικής δωρεάν. Όταν οι εταιρίες παραγωγής αντιλήφθηκαν την ζημιά που προκαλούσε στις πωλήσεις και την παραγωγή, κινήθηκαν νομικά εναντίον του. Ωστόσο το «μικρόβιο» είχε απλωθεί για τα καλά και νέες εστίες εμφανίζονταν σε όλο το διαδικτυακό χώρο με τα “Napster” χαρακτηριστικά.

Ο εν λόγω κύριος επιστρέφει σήμερα, 2016, με μια εξίσου πρωτοπόρα(;) ιδέα, το «Screening Room». Παρά το γεγονός πως το εγχείρημα πλησιάζει να «σαρανταρίσει», όπως συνηθίζεται να λέμε, ήδη έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις στο Χόλιγουντ και ειδικότερα στις τάξεις των σκηνοθετών. 

Η ιδέα περιστρέφεται γύρω από την οικιακή προβολή μιας ταινίας, έναντι αντιτίμου, την ίδια ημέρα που εκείνη, ως σήμερα, προβάλλεται αποκλειστικά στις κινηματογραφικές αίθουσες. Πιο συγκεκριμένα, ο θεατής θα έχει τη δυνατότητα να βλέπει στην ζεστασιά του σπιτιού του όλα τα “blockbusters”, δίχως να χρειάζεται να σηκωθεί και να «τρέξει» στο πλησιέστερο σινεμά. Με την τιμή να ανέρχεται στα 50$ για την εκάστοτε ταινία ή και για σετ ταινιών, για ορισμένους ερωτηθέντες φαντάζει ευχής έργων. 

Ωστόσο ο Εθνικός Συνεταιρισμός Ιδιοκτητών Κινηματογραφικών Αιθουσών δηλώνει τουλάχιστον διστακτικός μπροστά στην πραγμάτωση του εγχειρήματος.

Στο «παιχνίδι» δυνατά μπαίνει και μια μερίδα σκηνοθετών που δραστηριοποιούνται στο Χόλιγουντ. Μεταξύ αυτών βρίσκονται και οι Στίβεν Σπίλμπεργκ, Μάρτιν Σκορσέζε, Μπράιαν Γκέιζερ, Ρον Χάουαρντ, Τζέι Τζέι Εϊμπραμς και Πίτερ Τζάκσον, οι οποίοι φαίνεται να είναι πρόθυμοι να χρηματοδοτήσουν το “Screening Room”, δηλώνοντας πως η κίνηση θα αυξήσει τα έσοδα της βιομηχανίας και θα προσελκύσει εκείνους που διστάζουν να φτάσουν ως το “ticket box” για να προμηθευτούν το «μαγικό χαρτάκι» της πρώτης προβολής. 

Στην αντίπερα όχθη των πολέμιων βρίσκεται μια άλλη μερίδα με τους «επιφανείς» Τζον Λαντάου και Τζέιμς Κάμερον. Τελευταία προσθήκη αποτελεί και ο Κρίστοφερ Νόλαν. Οι πολέμιοι υποστηρίζουν πως  η σκληρή δουλειά γύρω από μια ταινία δεν μπορεί να προβληθεί με καλύτερο τρόπο, πέραν της αίθουσας του κινηματογράφου και πως στο προσεχές μέλλον μια αύξηση της «σπιτικής» προβολής θα κάνει ζημιά – εν τέλει – στη βιομηχανία. 

Υ.Γ. Για τα δεδομένα της Ελλάδας, αν οι τιμές είναι αυτές, φαντάζει εξωπραγματικό να «ριζώσει» μια τέτοια καινοτομία, δεδομένης της οικονομικής κατάστασης.

Υ.Γ.2 Το μόνο βέβαιο είναι πως την εμπειρία της κινηματογραφικής αίθουσας, με τον ρομαντισμό που σου αποπνέει, δεν μπορεί να την αντικαταστήσει ακόμα και η πιο «high-tech» σπιτική εμπειρία. Εν κατακλείδι, ίσως οι σινεφίλ να ανήκουν στο πλευρό του Νόλαν και των υπολοίπων, αλλά αν πρόκειται όλο αυτό να προσελκύσει περισσότερο κόσμο στις «όχθες» της Έβδομης Τέχνης, τότε «ας πάει και το παλιάμπελο».

Αρθρογράφος: Κώστας Σορόπουλος