Ο Leonardo DiCaprio, κέρδισε την Κυριακή, το πρώτο του βραβείο Όσκαρ στην κατηγορία του Α' Ανδρικού Ρόλου. Όμως, πριν από την πολυπόθητη νίκη του προηγήθηκαν τέσσερις ήττες. Η Ελένη Ριζάκη κάνει προσπάθεια να αναλύσει γιατί ήταν τόσο δύσκολο και χρονοβόρο να έρθει η καταξίωσή του 42χρονου από τα μέλη της Ακαδημίας.
Μετά από τέσσερις χαμένες υποψηφιότητες για Όσκαρ και εικοσιπέντε χρόνια μέσα στη βιομηχανία του κινηματογράφου, ο ταλαντούχος Leonardo Di Caprio κατάφερε να κερδίσει το πρώτο του βραβείο Όσκαρ στην κατηγορία του Α' Ανδρικού Ρόλου για το ρόλο του στην "Επιστροφή". Πέρυσι το internet ούρλιαζε ότι του το πήρε μέσα από τα χέρια ο Mc Conaughey. Φέτος το κέρδισε δικαίως, γιατί η υποκριτική του ικανότητα στην "Επιστροφή" ξεπερνά όλους τους προηγούμενους ρόλους του. Αυτό θέλω να αναλύσω σε αυτό το άρθρο, γιατί ο DiCaprio τις προηγούμενες τέσσερις φορές έβγαινε χαμένος; το άξιζε;
"What’s Eating Gilbert Grape?”-Β' Ανδρικός Ρόλος
(1η Υποψηφιότητα)
Η πρώτη υποψηφιότητα για τον «Leo», έρχεται το 1994, στα 19 του χρόνια. Ήταν υποψήφιος για τον Β' Ανδρικό ρόλο, υποδυόμενος τον Arnie Grape στην ταινία "What’s Eating Gilbert Grape”. Στην ταινία αυτή ο Arnie είναι ο αυτιστικός αδελφός του Gilbert (Johnny Depp).
Εκείνη τη χρονιά συνυποψήφιοι ήταν οι Ralph Fiennes (Λίστα του Σίντλερ), John Malkovich (Η Δεύτερη Ευκαιρία), Peter Postlethwaite (Εις το Όνομα του Πατρός) και Tommy Lee Jones (Ο Φυγάς). Το Όσκαρ τελικά, πήγε στα χέρια του Tommy Lee Jones και μέχρι σήμερα η νίκη του θεωρείται από τους σινεφίλ μία από τις συνηθισμένες αδικίες της Ακαδημίας, καθώς εκείνοι προτιμούσαν τον DiCaprio ή τον Ralph Fiennes.
Προσωπικά, για εκείνη τη χρονιά, λέω ''Ναι'' στον Fiennes, αλλά ''Όχι'' στον DiCaprio, καθώς τότε, ήταν απλά ένας 19χρονος που έλαμψε σε έναν πολύ δύσκολο ρόλο και γι' αυτό κατάφερε να τραβήξει την προσοχή της Ακαδημίας. Όμως είχε μέλλον και πολύ δουλειά ακόμα μπροστά του. Την ίδια γνώμη έχω και για το Όσκαρ που πήρε η Jennifer Lawrence.
“The Aviator”-Α' Ανδρικός Ρόλος
(2η Υποψηφιότητα)
Τα Όσκαρ του 2005 βρίσκουν τον DiCaprio ξανά υποψήφιο αλλά αυτήν τη φορά για Α' Ανδρικό Ρόλο για την ερμηνεία του ως Howard Hughes στη δεύτερη συνεργασία του με τον Martin Scorsese. Ο "Ιπτάμενος Κροίσος" (ή The Aviator) είναι η βιογραφική ταινία για τη ζωή του Αμερικανού μεγιστάνα κι αεροπόρου Howard Hughes.
Στην ίδια κατηγορία υποψήφιοι ήταν και οι Jamie Foxx (Ray), Johnny Depp (Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ), Don Cheadle (Hotel Rwanda), Clint Eastwood (Million Dollar Baby). Για να είμαι ειλικρινής, εκείνη τη χρονιά ο DiCaprio θα μπορούσε να είχε κερδίσει το πρώτο του Όσκαρ γιατί η ερμηνεία του ήταν εξωπραγματική, όπως άλλωστε και του Jamie Foxx. Έπρεπε να περιμένουμε μέχρι την "Επιστροφή" για να ξαναδούμε τόσο καλή ερμηνεία από εκείνον. Δυστυχώς η Ακαδημία δεν μπορεί να χωρίσει το βραβείο στα δύο και τελικά το έδωσε στο Jamie Foxx.
"Blood Diamond”-Α' Ανδρικός Ρόλος
(3η Υποψηφιότητα)
2007. Τρίτη υποψηφιότητα για το "Ματωμένο Διαμάντι". Στο "Blood Diamond” ο DiCaprio ενσαρκώνει ένα λαθρέμπορο, πρώην μισθοφόρο στρατιώτη, ο οποίος μαζί με μια δημοσιογράφο κι έναν Αφρικανό ψαρά προσπαθούν -ο καθένας για τους δικούς τους λόγους- να βρουν ένα σπάνιο και πολύτιμο διαμάντι.
Μαζί του ήταν υποψήφιοι ο Forest Whitaker (Ο Τελευταίος Βασιλιάς της Σκωτίας), Ryan Gosling (Half Nelson), Peter O’ Toole (Venus) και Will Smith (Το Κυνήγι της Ευτυχίας). Το βραβείο κέρδισε ο Whitaker. Θα μπορούσε να το είχε ο πάρει κι ο O’ Toole που περίμενε ένα καθυστερημένο Όσκαρ από τον "Λόρενς της Αραβίας". Όχι όμως ο Leonardo. Αν ήταν υποψήφιος για τον "Πληροφοριοδότη" ίσως να είχε περισσότερες ελπίδες αλλά και πάλι θα το έχανε γιατί ο Whitaker ως απάνθρωπος δικτάτορας έκανε εξαιρετική δουλειά.
"The Wolf of Wall Street”-Α' Ανδρικός Ρόλος
(4η Υποψηφιότητα)
Το 2014 έρχεται η τέταρτη υποψηφιότητα και πέμπτη συνεργασία με τον Scorsese για την οποία είναι κι υποψήφιος πάλι για Α' Ανδρικό ρόλο ως διεφθαρμένος χρηματιστής Jordan Belfort. Η ταινία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια ελαφριά κωμωδία (σαν το "Μεγάλο Σορτάρισμα") και κατά τη γνώμη μου ήταν ο πρώτος καθαρά κωμικός ρόλος του DiCaprio. Για όσους διαφωνείτε, σας λέω ότι στο "Πιάσε με αν Μπορείς" δεν έκλαιγα κι από τα γέλια με την ερμηνεία του, οπότε μη μου το φέρνετε ως παράδειγμα.
Οι συνυποψήφιοι: Matthew McConaughey (Dallas Buyers’ Club), Christian Bale (Οδηγός Διαπλοκής), Bruce Dern (Nebraska), Chiwetel Ejiofor (12 χρόνια σκλάβος). Περίμενα ότι αυτήν τη φορά ο Leo δε θα το έχανε γιατί προετοίμαζε το "Λύκο" από το 2007, όταν και διάβασε το βιβλίο του Belfort. Άλλαξα όμως γνώμη όταν είδα το Dallas Buyers Club κι απλά ευχαρίστησα σιωπηλά την Ακαδημία που του έριξε πάλι άκυρο (άσχετα αν μετάνιωσα μετά γι' αυτή μου την ιεροσυλία). Σοφά το Όσκαρ πήγε στον Mc Conaughey. Ο DiCaprio έπρεπε να κάνει ένα κλικ ακόμα για να ζήσει τη στιγμή του. Και το έκανε!
Η... «Επιστροφή» της δικαίωσης!
Όταν δέχεσαι standing ovation από ένα ολόκληρο θέατρο και σε θαυμάζουν οι ίδιοι σου οι συνάδελφοι λες και είσαι... θεός τότε μάλλον κάτι έκανες καλά. Κι αυτό που έκανε ο ίδιος καλά δεν ήταν μόνο η "Επιστροφή". Ήταν το ήθος του όλα αυτά τα χρόνια που περίμενε χωρίς να παραπονιέται.
Αντίθετα συνέχιζε να κάνει ταινίες, να μετατρέπει το παράπονό του σε πείσμα έτσι ώστε να εξελίσσεται με κάθε ταινία στην οποία παίζει. Με αυτόν τον τρόπο δέχεται το σεβασμό και το θαυμασμό των συνεργατών του σε τέτοιο σημείο που αν και δεν κέρδισαν οι ίδιοι τουλάχιστον κέρδισε ένα αξιόλογο ταλέντο που βρίσκεται ανάμεσά τους, χαρούμενοι που τα κατάφερε πιο πολύ κι από ότι ο ίδιοι φέτος.
Y.Γ.: Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Κώστα Σορόπουλο που μου έστειλε το meme με τον Άρχοντα. Γελάω ακόμα όταν το βλέπω και δε θα μπορούσα να μην το βάλω.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου