Αλαλουμ σε ολα τα επιπεδα...

Από την Τετάρτη το βράδυ μετά την διακοπή του ματς στην Τούμπα είχαμε πολύ ωραίες εξελίξεις στον χώρο του ποδοσφαίρου, με το «λουκέτο» που θέλει να επιβάλλει ο Σταύρος Κοντονής στην κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστεράς». Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανδρέκας.

                         

Με την αναβολή του κυπέλλου και του ελληνικού πρωταθλήματος μέχρι νεωτέρας, χωρίς Plan B και χωρίς Plan C θα αλλάξει κάτι; Θα καθαρίσει το τοπίο στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Θα καθαρίσουν τα πάντα στον ελληνικό αθλητισμό μήπως; Μπα, I don’t think so που λένε και οι Αμερικάνοι στην τηλεόραση.

Για να λύσεις το πρόβλημα, θα πρέπει πρώτα απ όλα να έχεις καθαρό ερασιτεχνικό αθλητισμό και υγιέστατο ποδόσφαιρο από τα κάτω επίπεδα για να υπάρχει εντιμότητα και καθαρότητα προς τα πάνω. Θα φέρω χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Όταν απ τα μικρά πρωταθλήματα υπάρχουν πρόεδροι ομάδων, οι οποίοι για να οικονομήσουν προτρέπουν τον Χ,Ψ ποδοσφαιριστή να πέσει να πάρει πέναλτι η όταν παίκτες συννεννοούνται μεταξύ τους για το αν θα παίξουν χαλαρά η όχι με βάση το αποτέλεσμα που πρέπει να έρθει σύμφωνα με τα θέλω του κάθε άρχοντα της ομάδας, αυτό δεν θα γίνει και στα υψηλά «πατώματα»;

Όταν υπάρχουν απειλές προς τον κάθε παίκτη για το πώς θα παίξει ή για το αν θα πρέπει να ρίξει ο ίδιος την ομάδα του για να κάνει το χατήρι του προέδρου που το έχει παίξει άσο, ημίχρονο, η διπλό, αλλιώς ο ίδιος θα υποστεί τις συνέπειες. Αυτό δεν θα γίνει και στα «ψηλά πατώματα»;

Όταν οι πρόεδροι για παράδειγμα της «Άνω Κρανούλας» η των «Πράσινων Πουλιών» λαδώνουν διαιτητές η μπαίνουν μες στα αποδυτήρια για να τους απειλήσουν, αυτό το σκηνικό δεν θα επαναλαμβάνεται και στα μεγάλα στρώματα του ποδοσφαίρου μας;

Τα γεγονότα αυτά δεν συμβαίνουν μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και στα υπόλοιπα αθλήματα, όπως το μπάσκετ, το βόλεϊ, αλλά και γενικότερα σε όλες τις πτυχές του αθλητισμού μας, είτε επαγγελματικές είτε ερασιτεχνικές, είτε... χαβαλετζίδικες.

Οι ευθύνες που βαραίνουν την Πολιτεία

Πρώτα και κύρια υπεύθυνη για την συγκεκριμένη κατάσταση είναι η πολιτεία η οποία αντί να κοιτάξει το δάσος κοιτάει το δέντρο. Αντί να διώξει τους πραγματικούς υπεύθυνους οι οποίοι είναι η πλειονότητα των οργανωμένων οπαδών αλλά και άρρωστων φιλάθλων σε όλες τις ομάδες, αντί να τιμωρήσει τους εκάστοτε προέδρους των ομάδων για τις δηλώσεις η τις πράξεις που δεν αρμόζουν για το καλό του ποδοσφαίρου, ουσιαστικά... αδιαφορεί!

Οι περιπτώσεις μάλιστα στις οποίες διάφοροι παράγοντες έχουν προκαλέσει με τις δηλώσεις τους αλλά και τις πράξεις τους, είναι απελπιστικά πολλές. Παρακάτω, αναφέρω μερικά παραδείγματα, όπως:

·        Τα ανεξέλεγκτα ντου του «Καπετάνιου» στους αγωνιστικούς χώρους αλλά και στα αποδυτήρια των διαιτητών κατά την διάρκεια της προεδρίας του στον Παναθηναϊκού.

·        Το «διδάξαμε ήθος» του Βαγγέλη Μαρινάκη το 2011 μετά το τέλος του αιώνιου ντέρμπι  στο «Καραϊσκάκης».

·        Το «κι εγώ θα έμπαινα μέσα στο γήπεδο» του Γιάννη Αλαφούζου στην προχθεσινή συνέλευση της Παναθηναϊκης Συμμαχίας, αναφερόμενος περί βίας και περί των επεισοδίων στη «Λεωφόρο», έχοντας το πρόσχημα πως «η βία είναι μέσα στον Έλληνα στις δύσκολες εποχές που ζούμε».

·        Το ντου που έκανε ο Δημήτρης Μελισσανίδης στο ντέρμπι ΑΕΚ-ΟΣΦΠ στο ΟΑΚΑ και οι απειλές του προς τους διαιτητές και τον επόπτη.

·        Οι δηλώσεις περί αλλαγής στο ελληνικό ποδόσφαιρο από τον Ιβαν Σαββίδη με πρόσχημα τον διαχωρισμό μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης μετά την διακοπή του ντέρμπι στην «Τούμπα».

·        Τα κακώς κείμενα του ποδοσφαίρου στην εποχή της χούντας και η ανεξέλεγκτη εξουσία του δικτατορικού καθεστώτος με μπροστάρη τον τότε Υπουργό Αθλητισμού, Ασλανίδη.

·        Τις τιμωρίες και τις κυρώσεις «απ τα LIDL», που επεβλήθησαν κατά του Μπέου, του Ψωμιάδη, του Κανελλάκη, του Μητρόπουλου στις εποχές της παράγκας και των κασετών.

Αυτά και άλλα πολλά παραδείγματα μας επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω που ανέφερα. Κανείς δεν τιμωρεί ουσιαστικά τους εκάστοτε προέδρους όλων των ομάδων για τα παραπτώματά τους. Ούτε φυσικά τους φιλάθλους και τους ταραξίες που προκαλούν τα επεισόδια.

Η πολιτεία λοιπόν, αντί να προχωρήσει στο κλείσιμο των συνδέσμων που ευθύνονται για τέτοιες ενέργειες κάνει το αντίθετο. Κοιμάται όρθια δηλαδή! Δεν λέω υπάρχουν πολύ σημαντικότερα πράγματα από το ποδόσφαιρο και γενικότερα τις ομάδες, αλλά ο αθλητισμός κακά τα ψέματα, είναι μια διέξοδος για τον καθένα μας από όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Δεν γίνεται ο κάθε υπουργός και ο κάθε κάφρος και μη να μας χαλά με το «έτσι θέλω» τα Σαββατοκύριακα. Όπως πρέπει να τηρούνται οι νόμοι σε όλη την κοινωνία, έτσι πρέπει να τηρούνται και στον αθλητισμό. Απλά πράγματα.

Οι ευθύνες που βαραίνουν τις ΠΑΕ

Μετά την ευθύνη για την κατάσταση την έχουν όλες οι ΠΑΕ, ανεξαρτήτως οπαδικών προτιμήσεων. Από το 1979 και μετά που ξεκίνησε να υπάρχει επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, όλοι οι εκάστοτε πρόεδροι των ομάδων αποφάσιζαν με βάση τα συμφέροντά τους αλλά και των ομάδων τους. Άφησαν σιγά σιγά ανεξέλεγκτα τους κάφρους οπαδούς όλων των ομάδων να τσακώνονται μεταξύ τους για ανώνυμες ποδοσφαιρικές εταιρείες και για χάρη τους, ενώ πίσω απ τη πλάτη τους παίζανε παιχνίδια οικονομικού επιπέδου.

Σιγά σιγά, άρχισαν τα επεισόδια να προκαλούν φθορές στις εκάστοτε ΠΑΕ (οικονομικές κυρίως). Επίσης έκαναν τον απλό φίλαθλο κυρίως απ τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, να μην γουστάρει να ξαναπατήσει το πόδι του στο γήπεδο λόγω του ότι σιχάθηκε αυτά τα σκηνικά. Ένα καλό παράδειγμα για όλα όσα λέω μας το δίνει η ταινία «Χούλιγκανς» που γυρίστηκε τη δεκαετία του '80.

H ευθύνη των δημοσιογράφων

Και τέλος φυσικά φέρουν (φέρουμε) ευθύνη και οι δημοσιογράφοι. Το μεγαλύτερο μερίδιο πάει σε αυτούς των οπαδικών «φυλλάδων» ή σάιτ. Οι σχολές δημοσιογραφίας έχουν… χάσει την μπάλα και βγάζουν αβέρτα στην αγορά ανθρώπους οι οποίοι είναι ακατάλληλοι για τη δουλειά.

Γιατί; Διότι αν ένας δημοσιογράφος δεν μάθει να είναι πρώτα ΑΝΘΡΩΠΟΣ, τότε τίποτε δεν μπορεί να πάει σωστά σε αυτή τη χώρα και δη, στο χώρο μας. Δυστυχώς λοιπόν, κι ενώ οι ιδιωτικές σχολές «έβγαζαν» σωρηδόν «δημοσιογράφους» τότε το πράγμα άρχισε να διαλύεται ακόμη περισσότερο. Οι πιο πολλοί, ξεκίνησαν ως «ταλέντα» και κατέληξαν αναγνώστες non paper. Κάποιοι ήταν αντικειμενικοί και πέρασαν στην αντίπερα όχθη, ένεκα των συμφερόντων ενός προέδρου, κάποιας ομάδας, σε κάποιο πρωτάθλημα, της... τάδε χώρας! Ξεκάθαρα πράγματα.

Και οι συγκεκριμένοι «τύποι» μαζί με τους προέδρους των ομάδων και την εκάστοτε πολιτεία συμβάλλουν ακόμα περισσότερο στην προώθηση της βίας και της κατάντιας του ποδοσφαίρου και γενικότερα του αθλητισμού μας. Απλά και σταράτα.

Στο εξωτερικό προστατεύουν το προϊόν

Σε όλες τις χώρες υπάρχουν τα κατεστημένα η οι φιλικές σχέσεις μεταξύ κάποιων ομάδων, κάτι που συμβαίνει σε όλα τα πρωταθλήματα, από το πανίσχυρο μέχρι το πιο μικρό. Η οι διαιτητικές σφαγές πηγαίνουν ασφαλώς ανάλογα με τις εποχές. Και πάντα υπέρ του ισχυρού. Οι κάφροι υπήρχαν και παλαιότερα. Μάλιστα ήταν πολύ χειρότεροι από τους δικούς μας τους τωρινούς. Η διαφορά μας όμως με τις ξένες χώρες στο ποδοσφαιρικό επίπεδο είναι και παραμένει Τ-Ε-Ρ-Α-Σ-Τ-Ι-Α. Σαν να συγκρίνεις ένα ποδήλατο με μια Lamborghini.

Στο εξωτερικό ξέρουν πώς να προστατέψουν το προιόν τους και πώς να το προφυλάξουν σε δύσκολες στιγμές. Απ το αγωνιστικό κομμάτι, το δημοσιογραφικό, το ερασιτεχνικό μέχρι και το ζήτημα στα αποδυτήρια και τους διαιτητές. Και φυσικά με άρτια τήρηση νόμων απ το κράτος και την δικαιοσύνη. Πράγμα το οποίο δεν γίνεται στην χώρα μας.

Υ.Γ.1. Κύριε Κοντονή δράσατε χειρότερα από τον Κιμ Γιονγκ Ουν και τον Ασλανίδη στη Χούντα. Τουλάχιστον δεν έχετε και το «κουμπί» αφού δεν κάνετε τίποτα για τους Έλληνες και συγκεκριμένα για τον αθλητισμό μας. Να το πατάγατε να τελειώνουμε σαν χώρα μια ώρα αρχύτερα.

Υ.Γ.2.Αλήθεια για τις αποκαλύψεις του εισαγγελέα του κ. Σιμιτζόγλου για την εγκληματική οργάνωση που έχει σκάσει στην πιάτσα από τον περασμένο Σεπτέμβρη και εμπλέκονται παίχτες, προπονητές, παράγοντες και δημοσιογράφοι θα ακουστεί κάτι παραπάνω;

Y.Γ.3.  Συγχαρητήρια στον κ. Μαρινάκη και στην ΠΑΕ Ολυμπιακός για την κίνηση που έκανε με τις κουζίνες στον Πειραιά, οι οποίες μαγειρεύουν για τους πρόσφυγες της Συρίας και κυρίως τους πραγματικούς. Να τα επιβραβεύουμε και τα καλά. Διότι εκεί φτάσαμε. Οι πραγματικοί κυβερνώντες να μην νοιάζονται για τους Έλληνες και οι πρόεδροι ποδοσφαιρικών ανώνυμων εταιρειών να δείχνουν ενδιαφέρον για τους ξένους σ αυτή την έρμη χώρα. Αυτό λέει πολλά.

Υ.Γ.4. Σταματήστε πια την υπόθεση με τα 13 εκατομμύρια που λέγεται ότι παίχτηκαν ως ανατροπή στην Μαλαισία και στην Ασία για να κερδίσει ο ολυμπιακός στην Τούμπα. Όσοι ξέρουν στοίχημα καταλαβαίνουν τι γίνεται.

Υ.Γ.5.Στις επόμενες εκλογές αν όλοι έχουν τσίπα να μην πάει κανένας να ψηφίσει. Μας έχουν τελειώσει  απ την μεταπολίτευση, την χειρότερη γενιά του ελληνισμού όλοι αριστερά-δεξιά θα τους αφήσετε να μας ξεκάνουν κι άλλο. Φτάνει πια. Μας έχουν τελειώσει σαν χώρα. Στην παιδεία, στον πολιτισμό μας, στην υγεία, σε όλα μας τώρα μας τελειώνουν και τον αθλητισμό μας που ο πατέρας της ιατρικής ο Ιπποκράτης είχε πει το «νους υγιής εν σωματι υγιη» και όλα αυτά έχουν διοχετευθεί μέσα στο φάσμα του άξυστου οπαδισμού και του άκρατου πλουτισμού με στόχο το αμέτρητο κέρδος.

Καληνύχτα Ελλάδα, καληνύχτα ελληνικέ αθλητισμέ...

Αρθρογράφος: Unknown