Χρονια σας πολλα και καλες Αποκριες

Ο πλανήτης γιορτάζει κάθε 14 Φλεβάρη την ημέρα των απανταχού ερωτευμένων και η Ζέτα Κατσίκα γυρνώντας εφτά Αγίους Βαλεντίνους πίσω εξηγεί γιατί θεωρεί αυτή τη μέρα ένα καθιερωμένο πλέον καρναβάλι και τα λόγια και τις πράξεις «αγάπης» που λαμβάνουν χώρα ειδικά αυτή τη μέρα μάσκες και κοστούμια…

Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα… 

14 Φλεβάρη 2009… 

Σαν σήμερα πριν από εφτά χρόνια βρισκόμουν στο μετρό και κατευθυνόμουν προς το Σύνταγμα. Όχι δεν πήγαινα σε κάποιο ραντεβουδάκι του Αγίου Βαλεντίνου… Συνήθως αυτή την ημέρα προτιμώ να βρίσκομαι στο σπίτι, καθώς η θέα των «ερωτευμένων» ζευγαριών να κοιτάζονται «ερωτευμένα» σε κάποιο κόκκινο φόντο (ναι είναι όλα κόκκινα εκείνη τη μέρα, δεν ξέρω πως το καταφέρνουν) δεν είναι του γούστου μου. Λίγο μετά από μένα μπήκε στο βαγόνι ένα παλικάρι, το οποίο κάθισε στην θέση απέναντί μου. Κρατούσε μια σακούλα και την ακούμπησε κάτω ανάμεσα στα πόδια του, γεγονός που με ανάγκασε και μένα να μαζέψω λίγο τα πόδια μου και στην ουσία να τον προσέξω για ελάχιστα δευτερόλεπτα και έπειτα να γυρίσω όπως πάντα το κεφάλι μου δεξιά στο παράθυρο.

Με ρώτησε κάτι για τη διαδρομή (που αδυνατώ απλά να θυμηθώ) και του απάντησα. Έπειτα, με ξαναρώτησε κάτι άλλο και εγώ ευγενική όπως πάντα (είναι και θέμα άμυνας γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι τρέλα κουβαλάει ο καθένας) απάντησα.  Ψιλο-μιλήσαμε για λίγα λεπτά και εγώ έριχνα κλεφτές ματιές στο κινητό μου, γιατί ως συνήθως είχα αργήσει ένα δεκάλεπτο. Και τότε ο τύπος το ξεκίνησε… «Πού κατεβαίνεις αν επιτρέπεται;». «Σύνταγμα», απάντησα  «με περιμένει ο σύντροφος μου» (ψέμα αλλά είπαμε κλασικές αμυντικές ατάκες). «Εγώ στον Ευαγγελισμό», συνέχισε και αμέσως μετά πέταξε τη βόμβα…

«Θέλεις να τα παρατήσουμε όλα και να κατέβουμε κάπου μαζί; Όπου θέλεις εσύ, αλήθεια». Η έκπληξη μου ήταν μεγάλη, όπως φαντάζεστε και εύλογα του απάντησα  ότι κάτι τέτοιο δεν γίνεται να συμβεί, ωστόσο αυτός τον χαβά του. «Κοίτα μου αρέσεις πάρα πολύ και από την στιγμή που σε είδα δεν μπορώ να εξηγήσω αυτό που μου συμβαίνει. Δώσε μου την ευκαιρία να γνωριστούμε, σε παρακαλώ έλα να τα παρατήσουμε όλα και να κατέβουμε μαζί να πιούμε έναν καφέ. Μόνο έναν καφέ!».

Η απάντηση μου φυσικά ήταν πάλι αρνητική και μάλιστα είχα αρχίσει να ντρέπομαι γιατί μας κοιτούσαν από δίπλα με απορία. Ευτυχώς για μένα η στιγμή που θα κατέβαινε ήταν πολύ κοντά και έσκυψα το κεφάλι μου για να αποφύγω το βλέμμα του και των γύρω μου και χωρίς να το θέλω κοίταξα προς την σακούλα στα πόδια του. Η σακούλα αυτή βρισκόταν τουλάχιστον ένα τέταρτο εκεί κάτω, αλλά μόνο εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα τι είδους σακούλα ήταν…

Για όσους το καταλάβατε, εύγε! Ήταν μια από αυτές τις «χαριτωμένες» κόκκινες με γκλίτερ σακούλες (αρχίζει η αναγούλα), η οποία ήταν συραμμένη κάπου στη μέση οπότε εύκολα μπορούσα να διακρίνω το «τρισχαριτωμένο» αυτό αρκουδάκι που σκάει μύτη κάθε 14 Φλεβάρη (εδώ ναι τα βγάζουμε όλα). Κοινώς το παλικάρι είχε ραντεβού στον Ευαγγελισμό με το κορίτσι του, για να γιορτάσουν σαν δυο ερωτευμένα πιτσουνάκια την γιορτή όλων των απανταχού πιτσουνακίων και να της δώσει το καθιερωμένο πλέον αρκουδάκι (είναι σαν τα καθιερωμένα κόκκινα αυγά το Πάσχα ή κάτι σαν τη βασιλόπιτα την Πρωτοχρονιά πλέον).

14 Φλεβάρη 2016…

Εφτά χρόνια μετά και θυμάμαι ακόμα το σκηνικό στο μετρό, γιατί πραγματικά επιβεβαίωσε τα όσα μέχρι τότε πίστευα περί Αγίου Βαλεντίνου και έρωτος. Αλλά αυτό που σκέφτομαι ακόμα πιο έντονα είναι ότι εκείνη την ημέρα του 2009, αυτή την κοπέλα εγώ την έκανα ευτυχισμένη και όχι το αγόρι της με τα δώρα του. Γιατί πολύ απλά, αν είχα δεχτεί την πρόταση πιθανότατα θα τον περίμενε ακόμα σαν την κλαίουσα ιτιά!

Και ξανασκέφτομαι και ξαναφωνάζω… Τι κάνετε;! Σε εσάς μιλάω, σε όλους εσάς που σήμερα θα πάτε με τα αρκούδια, τα λουλούδια και τα σοκολατάκια στα κορίτσια σας, με το χαμόγελο το και καλά γλυκό (ναι αυτό που κρατάτε στην ντουλάπα ειδικά για αυτή τη μέρα). Και σε εσάς που θα δεχτείτε τα αρκούδια, τα λουλούδια και τα σοκολατάκια μέσα στην συγκίνηση και το νάζι (ναι ναι αυτό το εκνευριστικό). Τι κάνετε;! Τι ακριβώς γιορτάζετε;! Ποιάν αγάπη και ποιόν έρωτα;! Δεν θέλω να σας ξεβολέψω, αλλά θα σας ξεβολέψω και θα σας ενημερώσω ότι ο έρωτας και κυρίως η αγάπη δεν γιορτάζονται,  ούτε χωράνε σε ημερολόγια… Γιατί ο έρωτας και η αγάπη είναι ανεξέλεγκτα, ατίθασα, τεράστια συναισθήματα που δεν χωράνε σε κανόνες και κυρίως σε ηλίθια ημερολόγια και εορτολόγια, μόνο και μόνο για να βγάλουν τζίρο τα ανθοπωλεία και τα μαγαζάκια τύπου «Όλα 2 ευρώ»!

Αλλά εντάξει τι περιμένει κανείς από εσάς… Μια λέξη μονάχα σας χαρακτηρίζει και αυτή είναι η υποκρισία. Υποκρισία γιατί «σκοτωνόσασταν» την προηγούμενη μέρα, αλλά κάνατε «ανακωχή» για τον Άγιο Βαλεντίνο. Υποκρισία γιατί δεν παραδέχεστε (οι αρσενικοί) ότι μπαίνετε σε αυτήν την διαδικασία γιατί πρέπει (αν μπορούσες ας έκανες και αλλιώς φίλε…) και όχι γιατί το θέλετε. Υποκρισία γιατί αγοράζετε το ίδιο αρκουδάκι (μα το ίδιο!!!) σε κάθε καινούρια γκόμενα και συμπεριφέρεστε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, με το χαμογελάκι και με την προσπάθεια να ακουστεί πειστικά το «σ’ αγαπώ μωρό μου».

Υποκρισία γιατί δεν παραδέχεστε (οι θηλυκές) ότι θέλετε σχέση για να μην είστε μόνες αυτή τη μέρα (σιγά τη λειτουργία να πούμε), γιατί ξέρετε ότι με τον τρόπο σας έχετε καταπιέσει όσο δεν πάει τον άλλον για να παρουσιαστεί μπροστά σας ακριβώς όπως τον θέλετε εκείνη τη μέρα! Υποκρισία γιατί δεν σας ενδιαφέρει που θα σας φέρει λουλούδια, αλλά να είναι η δικιά σας η ανθοδέσμη η μεγαλύτερη στο facebook ή στο instagram… Ναι εκεί που θα γράψετε όλες αυτά τα ρητά που τα ανακυκλώνετε ανάλογα με την περίσταση!

Δεν πειράζει αν πιο πριν κερατώνατε ο ένας τον άλλον, δεν πειράζει που έχετε κανένα 2μηνο να κάνετε σεξ, δεν πειράζει που το ψέμα στις σχέσεις σας έχει κάνει την αλήθεια να μοιάζει με άγνωστο λήμμα λεξικού… Όλα και όλα… Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ξεχνιούνται όλα και αυτομάτως αγιοποιούνται… Την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου δεν μαλώνετε (απαγορεύεται), ούτε  κερατώνετε και φυσικά κάνετε σεξ γιατί πρέπει να δοκιμάσετε και τα καινούρια εσώρουχα (αυτά που πήρε η άλλη η τρελή με το που μπήκε ο «μήνας της αγάπης» και μετά θα θαφτούν στο τελευταίο συρτάρι…)!

Πείτε μας ρηχούς (γιατί ευτυχώς είμαστε πολλοί που απέχουμε από αυτό το «τσιρκολίκι»), εξάλλου έχουμε συνηθίσει να μας αποκαλείτε αντι-ρομαντικούς και αναίσθητους που δεν έχουμε τίποτα μέσα μας. Και αυτό μόνο και μόνο επειδή δεν συμμεριζόμαστε την παιδαριώδη συμπεριφορά σας ανήμερα της εορτής ενός ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ αγίου (το γράφω με κεφαλαία μπας και νιώσετε λιγάκι)!

Βγείτε λοιπόν σήμερα έξω εσείς οι ευαίσθητοι και φορέστε τις στολές της αγάπης (γιατί για εσάς το τριώδιο ανοίγει νωρίτερα), τις μάσκες σας του έρωτα και διασκεδάστε αγαπώντας τον/την σύντροφό σας! Θα είστε πάλι πάρα πολλοί ωραίοι για να λάβετε μέρος στο καθιερωμένο ερωτικό καρναβάλι της χώρας, του οποίοι οι προετοιμασίες έχουν ξεκινήσει ήδη με το που αλλάξαμε τον χρόνο (ναι ναι χωρίς υπερβολή αυτή η γνωστή σε όλους μας σοκολάτα τα ξεκίνησε όλα…). Αλλά και εμείς οι αναίσθητοι απόψε θα βγούμε με τους συντρόφους μας (το ξέρω πάλι σας ξεβολεύω γιατί μας φανταζόσασταν μαγκούφηδες και ολομόναχους) ή τους φίλους μας και για άλλη μια χρονιά θα περάσουμε πολύ όμορφα, γελώντας με εσάς που πρέπει να γιορτάσετε σαν ερωτευμένοι ως είθισται… 

Χρόνια σας πολλά και καλές Απόκριες!

Αρθρογράφος: Unknown