Η Ελευθερία Κολίτσα μας ξεναγεί στον κόσμο της φωτογραφίας και της δικής της πραγματικότητας που δημιουργεί με κάθε κλικ της μηχανής της. Τοπία, πρόσωπα και μαγικές εικόνες που ρίχνουν σπόρους αμφισβήτησης, μας ευαισθητοποιούν και μας κάνουν να ψάξουμε κάτω απ' την επιφάνεια των φαινομένων. Ας την γνωρίσουμε…
«Πίνω καφέ στο Σύνταγμα. Κοίτα φωτογραφία! Αν θέλετε πάρτε
τη για το Mix». Αυτή είναι η Ελευθερία Κολίτσα. Ευθύς, διαρκώς χαρούμενη, πάντα
με μια δόση τρέλας και με πάθος για τη φωτογραφία φυσικά. Το πρώτο
χαρακτηριστικό της απαντάται στην Κοινωνική Ανθρωπολογία Παντείου, όπου και
φοιτά. Το δεύτερο; Μια από τους «ονομαστούς» φίλους του Mix This. Οι
φωτογραφίες της κοσμούν συχνά πυκνά τα άρθρα μας. Πάμε, παρέα με τον Κώστα
Σορόπουλο, να μάθουμε το γιατί.
 |
| Η "επίμαχη" |
- Φωτογραφία και Ελευθερία είναι ένα αδιαίρετο σύνολο για
μας που σε έχουμε μάθει. Δύο λόγια γι' αυτό το δίδυμο για εκείνους που δεν σε
γνωρίζουν. Τι είναι εκείνο που σε κέντρισε περισσότερο την πρώτη φορά για να
ασχοληθείς;
«Όντως φωτογραφία και ελευθερία είναι ένα αδιαίρετο σύνολο.
Ελευθερία είναι να ανακαλύπτεις και να μαθαίνεις την πραγματικότητα γύρω σου,
να μαθαίνεις το "πώς" και το "γιατί" συμβαίνουν τα πράγματα
στη φύση και την κοινωνία, για να μπορέσεις να την αλλάξεις. Και τι καλύτερο από το να αποτυπώνεις αυτή
την πραγματικότητα και με τον φακό σου. Αυτό είναι που μου κέντρισε το
ενδιαφέρον. Γιατί, όσα λιγότερα ξέρει κάποιος, τόσο πιο περιορισμένα, δηλαδή
ανελεύθερα, σκέφτεται και δρα. Έτσι λοιπόν κι εγώ θέλω με τη φωτογραφία να
αποτυπώσω αυτή την πραγματικότητα έτσι όπως αντικειμενικά είναι».
- Όταν τριγυρνάς στην πόλη ή οπουδήποτε, τι είναι εκείνο που
θα σε κάνει να βγάλεις τη μηχανή από την τσάντα και να αρχίσεις να φωτογραφίζεις;
«Κάτι ασυνήθιστο... κάτι όμορφο, πολύχρωμο. Αλλά και την
πραγματικότητα γύρω μας, όπως ακριβώς είναι, χωρίς ωραιοποιήσεις. Για
παράδειγμα, τις συνέπειες της κρίσης, αλλά και τις αντιφάσεις που ζούμε. Να
αναλογιστεί κάποιος που θα δει τις φωτογραφίες μου γιατί ενώ η τεχνολογία και η
επιστήμη έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα και μπορούν να λυθούν μια σειρά
προβλήματα, υπάρχουν άνθρωποι που μένουν χωρίς φάρμακα; Γιατί ενώ τα
super-market και τα εμπορικά μαγαζιά είναι γεμάτα με τρόφιμα και αγαθά,
υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε, είναι άστεγοι κλπ.»;
- Δηλαδή είναι μια μορφή τέχνης ή μορφή έκφρασης για σένα;
Πώς το αντιλαμβάνεσαι;
«Και τα δύο. Με την τέχνη εκφράζεσαι. Άλλωστε, όπως έλεγε και ο Πικάσο: "Τι
νομίζετε ότι είναι ο καλλιτέχνης; Ένας ηλίθιος που έχει μάτια μόνο, αν είναι
ζωγράφος, ή μια λύρα σε κάθε γωνιά της καρδιάς του, αν είναι ποιητής; Κάθε
άλλο: είναι ταυτόχρονα ένας άνθρωπος που ευαισθητοποιείται διαρκώς από τα
θλιβερά, τα παράφορα ή τα ευχάριστα που συμβαίνουν στον κόσμο..."».
- Αστικό τοπίο, φύση ή πρόσωπα; Και γιατί;
«Νομίζω πως είναι λάθος να βάζουμε ταμπέλες στην φωτογραφία.
Δεν τα ξεχωρίζω προσπαθώ να καλύπτω πολλά είδη φωτογραφίας όσο δύσκολο κι αν
είναι αυτό. Η αλήθεια είναι πως με εμπνέει η αλλαγή περιβάλλοντος, το νέο, το
διαφορετικό. Μου αρέσει να συλλέγω φωτογραφίες από διάφορα μέρη διάφορα -τοπία
και να κάνω ένα φωτογραφικό ημερολόγιο».
- Υπάρχει στο μυαλό της Ελευθερίας η προοπτική της
επαγγελματικής ενασχόλησης με το χώρο;
«Θα ήθελα να το συνδυάσω μ' αυτό που σπουδάζω, ναι. Αλλά
έτσι κι αλλιώς, σήμερα, είτε πάρεις ένα πτυχίο, είτε όχι, το πιο πιθανό είναι
να μην μπορέσεις να βρεις μια δουλειά πάνω σ' αυτό που σπούδασες. Το ιδανικό
όμως για μένα, ναι, θα ήταν να συνδυάσω την αγάπη μου για τη φωτογραφία με αυτό
που σπουδάζω».
- Οι φωτογραφίες σου θα μπορούσαν να καταταχθούν σε εκείνες
του «δρόμου» όπως λέμε. Ποια είναι η δική σου κατηγοριοποίηση;
«Δεν θα ήθελα να τις κατηγοριοποιήσω. Εγώ αυτό που θέλω
είναι οι φωτογραφίες μου να ευαισθητοποιήσουν, να ρίξουν έναν σπόρο αμφισβήτησης,
να κάνουν τον κόσμο να ψάξει κάτω απ' την επιφάνεια των φαινομένων».
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου