Μπορεί να ναι ο έρωτας της ζωής σου. Μπορεί όντως, να είναι η βαθιά αγάπη. Μπορεί όμως να ναι και ένας τσαρλατάνος. Δεν πειράζει. Μη γυρίσεις πίσω… Μη κοιτάξεις, παρά μόνο στο τέλος της διαδρομής. Γράφει η Ανδριάνα Βούτου.
Όλοι είμαστε ικανοί να αγαπήσουμε. Μπορεί όχι το ίδιο εύκολα, μπορεί όχι το ίδιο δύσκολα. Μπορεί κάποιοι πιο συχνά, ενώ άλλοι αρκετά σπάνια. Έτσι, είναι η αγάπη. Τρυπώνει παντού, δε ρωτά κανέναν. Στρογγυλοκάθεται στο φρεσκοστρωμμένο μας κρεβάτι και αρχίζει τα δικά της. Την ακούμε σαν ψίθυρο στην αρχή. Μετά γίνεται ήχος, όπως η φωνή μας. Στα τελευταία, δεν στέκεσαι σιμά της. Είναι κρότος.
Έτσι, είναι η αγάπη. Σε πάει, μα δεν τη πάς. Σε μαθαίνει να ακροβατείς σε τεντωμένο σκοινί. Από τη μία εσύ, από την άλλη ο αγαπημένος σου. Η απόσταση έχει εγωισμούς, ιδιοτελείς σκέψεις, πείσματα και ζήλιες. Θα παραπατήσεις, θα σταθείς ξανά ορθός. Το αποτέλεσμα αβέβαιο. Ή θα το βάλεις στα πόδια και θα γυρίσεις πίσω ή θα προχωρήσεις μπροστά και θα βρεις τι υπάρχει στην άλλη άκρη του σκοινιού. Μπορεί και να πέσεις. Το ζήτημα είναι να το κάνεις ηρωικά. Με στυλ, βρε αδελφέ…
Μπορεί να ναι ο έρωτας της ζωής σου. Μπορεί όντως, να είναι η βαθιά αγάπη. Μπορεί όμως να ναι και ένας τσαρλατάνος. Σε κέρασε φιλιά, σου πούλησε αγάπες κι έφυγε για να σ αφήσει σε ένα τεντωμένο σκοινί με ξεχαρβαλωμένη καρδιά. Δε πειράζει. Μη γυρίσεις πίσω… Μη κοιτάξεις, παρά μόνο στο τέλος της διαδρομής.
Αγάπα με το δικό σου τρόπο. Πες το, φώναξε το! Ζωγράφισε το, τραγούδησε το! Μπορώ να σκέφτομαι δεκάδες τρόπους για να το μοιραστείς με τον κόσμο, με εκείνον, με εκείνη. Δράσε κι ας σου βγει και σε κακό…
«Σ' αγαπώ χωρίς να ξέρω πως, ούτε πότε, ούτε από που,Σ' αγαπώ έτσι ίσια, χωρίς προβλήματα, ούτε αλαζονεία:Έτσι, σ' αγαπώ γιατί δεν ξέρω ν' αγαπώ αλλιώς. Έτσι, μονάχα μ' αυτόν τον τρόπο, όπου ούτε είμαι, ούτε είσαι τόσο κοντά που το χέρι σου πάνω από το στήθος μουγίνονται ένα.Τόσο κοντά που κλείνονται τα μάτια σου με τον ύπνο μου.» Pablo Neruda
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου