Ρε, τελειωνετε την πλακα!

Δίσεκτο «Off the Record» με τον Κώστα Κουτσαυλή να απαριθμεί όλους όσους πιστεύει πως μας κάνουν... πλάκα! Από τον Στέφεν Κάρι και τον Σέρχιο Γιούλ, μέχρι τον Σταύρο Θεοδωράκη, τον Γκλέτσο και την κοσμοπλημμύρα της Ειδομένης


Προληπτικός είμαι, αλλά οι προλήψεις μου δεν πάνε με το mainstream ρεύμα. Σήμερα όμως νιώθω λιγουλάκι μπερδεμένος, καθώς βαδίζουμε στην δίσεκτη ημέρα του Φλεβάρη, ο οποίος φέτος μπορεί να μην είναι «κουτσός», αλλά σίγουρα κοντεύει να μας τρελάνει όλους με όλα όσα συμβαίνουν. Για πάμε...

Αμάν ρε Στέφανε (και Σέργιε), αμάν ρε παιδί μου!


Έχει καταντήσει αηδία ο τύπος. Έχει πάρει ένα «δαχτυλίδι» και βαδίζει ολοταχώς για τον δεύτερο. Κοντεύει να μετατρέψει σε μια αηδία το μεγάλο όπλο του, δηλαδή το σουτ. Απέναντι στους Thunder απέδειξε για άλλη μια φορά πως αν αποφασίσει να σουτάρει, θα το βάλει. Κι ας είναι πιο μακριά και από το σπίτι του. Άσε μας ρε Στεφανάκο, άσε μας ρε αγόρι μου!


Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Σέρχιο Γιούλ. Ως Ισπανός, έχει όλα αυτά τα στοιχεία για να τον μισήσουμε όλοι όσοι ανήκουμε στην ελληνική μπασκετική «μασονία». Εκνευριστικός, μουσάτος, ολίγον θεατράλε, αλλά μεγάλος παίκτης. Άσε που το όνομά του έχει τέσσερα λάμδα, δυό δυό που πάνε μαζί. Το έβαλε και αυτός από το «σπίτι» του, με καρπό κιόλας. Ρε τι γίνεται!



Απόστολε κούρασες...


Η αλήθεια είναι πως προσωπικά δεν ταράζομαι από τέτοιου είδους δηλώσεις. Πέρασα την εφηβεία μου προσπαθώντας να κατανοήσω πως διάολο ένας Νίκος Σεργιανόπουλος να είναι εντελώς διαφορετικός στην πραγματικότητα, από όσα έδειχναν οι ρόλοι του στην τιβί. Ο Απόστολος δεν ξέρω τι προσπαθεί να κάνει, δεν ξέρω που το πάει. Όσες αποκαλύψεις και αν έκανε, τις συνόδεψε με το γνωστό στυλάκι που του έδωσε αυτή τη μεγάλη καριέρα. ''Όποιος διαφωνεί να έρθει έξω να του δείξω''. Σόρρυ ρε Απόστολε, πλέον είναι μπανάλ. Άσε που δε θα σε πιστέψει κανείς πως θα τον δείρεις πλέον. Ειδικά αν «το ψάρι ψήνεται και από τις δύο πλευρές», όπως ο ίδιος είπες...

Σταύρο δε βρέχει, σε φτύνουνε...


Ο ένας, ο μοναδικός, ο αρχηγός. Ο «Μπομπολέιτορ», ο Σταύρος της καρδιάς μας, έκανε συνέδριο και επανεξελέγη στην προεδρία του κόμματος το οποίο δημιουργήθηκε για να έχουν να «παίζουν» οι μεγαλοεκδότες της χώρας μας. Ο ίδιος μάλιστα, προσπαθώντας να εξηγήσει την μεγάλη δημοσκοπική πτώση του... κινήματος, είπε πως «τα ποτάμια άλλοτε έχουν ρεύμα, άλλοτε στερεύουν». Δε βρέχει Σταύρο, σε πήρανε χαμπάρι. Δε βρέχει Σταύρο, σε φτύνουνε! 

Τι θα κάνουμε για τους πρόσφυγες; Είδωμεν-η


Γελάει όλη η Ευρώπη μαζί μας και μας δείχνει με το δάχτυλο. Όσο εμείς προσπαθούμε σαν χώρα, δήθεν νομοταγείς και σωστοί μπροστά στις συνθήκες, να αποτελέσουμε κόμβο περάσματος μιας μάζας ανθρώπων, (όπως άλλωστε μας μάθανε από την ιστορία στο δημοτικό πως είμαστε), οι υπόλοιποι εταίροι απλά... φτύνουν τη συνθήκη Σένγκεν κάνοντας του κεφαλιού τους. Κλείνουν τα σύνορα, ταλαιπωρούν χιλιάδες ανθρώπων και μας αναδεικνύουν το πραγματικό πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς αλήθεια τι κάνουμε; Δήθεν οργιζόμαστε από το βήμα της Βουλής, όπως ο πρωθυπουργός, κλαίγοντας πως οι «δικοί» μας μας πούλησαν στεγνά. Ευρώπη των λαών σου λέει... Ρε ούστ!

Αρθρογράφος: Unknown

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου