Η αίσθηση μαχητικότητας εγκαταλείπει σε ορισμένες περιπτώσεις τους «ερυθρόλευκους», απόρροια της κακής ψυχολογικής τους κατάστασης. Τώρα είναι που το ΣΕΦ θα πρέπει να βοηθήσει αυτούς τους παίκτες να βρουν ξανά την ταυτότητά τους. Σε αντίθετη περίπτωση, οι αδυναμίες θα γίνουν πιο εμφανείς από ποτέ και ο κίνδυνος των χαμένων εντυπώσεων θα φέρεται για καιρό στο θυμικό όλων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Γράφει ο Μπάμπης Λάμπρου.
Ο Ολυμπιακός έχει τη χειρότερη επίδοση από ποτέ σε Top 16 στην Ευρωλίγκα, κάτι που εξηγείται εν μέρει από τη πολύ μεγάλη δυσκολία του ομίλου του. Όπως επίσης και από το γεγονός ότι έχει δώσει πέντε εκτός έδρας ματς και μόλις τρία στο ΣΕΦ. Αλλά το γεγονός ότι πέρα από τις δύο νίκες στα ισάριθμα πρώτα ματς σε αυτήν την απαιτητική φάση, έχει μόλις μία νίκη στα έξι τελευταία του ματς, μαρτυρά πολλά.
Οι αιτίες για τη συγκομιδή του 3-5 είναι πολλές. Άλλωστε, για να χάνει συνεχόμενα ο φιναλίστ της περσινής διοργάνωσης θα πρέπει να έχουν πάει πολλά πράγματα στραβά. Από τον λανθασμένο, όπως αποδεικνύεται περίτρανα σχεδιασμό του καλοκαιριού, τους σοβαρούς τραυματισμούς (κυρίως του Γιανγκ) και τις πολλές αλλαγές μεσούσης της περιόδου, οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν βρει παρά μόνο ελάχιστες στιγμές ηρεμίας μέσα στη σεζόν.
Σε άλλα κομμάτια -τα περισσότερα- φέρουν ευθύνη οι ίδιοι και μόνο και σε ορισμένα καταριούνται την κακή τους τύχη. Το δεδομένο είναι ότι η ομάδα που έβρισκε 1.000 και έναν τρόπο για να κερδίζει, πλέον έχει περισσότερες ήττες από ό,τι νίκες.
Το άσχημο είναι ότι αυτές οι ήττες έχουν έρθει με κάθε τρόπο. Με έλλειψη συγκέντρωσης (Μπάμπεργκ), με αδυναμία να βρεθούν ρόλοι (Ζαλγκίρις), με παραδοχή της καλύτερης βραδιάς του αντιπάλου (Ρεάλ), με «μάχη» (ΤΣΣΚΑ), με κάτω τα χέρια (Μπαρτσελόνα). Μιλάμε για μία ομάδα, γεμάτη σκαμπανεβάσματα, που δείχνει αδυναμία να επιβληθεί με τα δικά της «όπλα» και προσπαθεί να ακολουθήσει αυτά των αντιπάλων στην εκάστοτε περίπτωση.
Ούτε η άμυνα έχει φέρει καρπούς από την 3η αγωνιστική και μετά (ακόμη και η νίκη με τη Χίμκι ήρθε με το ευρύ για τα δεδομένα των Πειραιωτών 89-77) και φυσικά ούτε ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα, καθώς είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι πρωταθλητές Ελλάδας βρίσκονται κοντά στο σκορ μέχρι τα τελευταία λεπτά.
Όσον αφορά στο τελευταίο παιχνίδι, αυτό στη Βαρκελώνη, ο δισταγμός στην επίθεση είχε ονοματεπώνυμο: Τζόι Ντόρσι. Ο… ημίτρελος Αμερικανός έπαιξε με το μυαλό των παικτών του ελληνικού συλλόγου, τόσο με τα φυσικά του προσόντα, όσο και με τις αντιδράσεις του μετά από κερδισμένες δικές του «μάχες» και δικαιώθηκε.
Όσο για την άμυνα, είναι φανερό, πια, ότι οι ήττες (κυρίως οι αναπάντεχες από Μπάμπεργκ και Ζαλγκίρις) έχουν επηρεάσει μεμονωμένα ακόμη και όσους διακρίνονταν σε αυτόν τον τομέα, με τους αντιπάλους του Ολυμπιακού να αποφεύγουν το πικ εν ρολ, γνωρίζοντας ότι εκεί είναι η δύναμη των Πειραιωτών με τα hedge out του Χάντερ.
Η αίσθηση μαχητικότητας εγκαταλείπει σε ορισμένες περιπτώσεις τους «ερυθρόλευκους», απόρροια της κακής ψυχολογικής τους κατάστασης. Τώρα είναι που το ΣΕΦ θα πρέπει να βοηθήσει αυτούς τους παίκτες να βρουν ξανά την ταυτότητά τους. Τώρα είναι που θα πρέπει να κάνουν όλοι το καθήκον τους (προπονητές, παίκτες και κόσμος) και το αν θα φανεί αυτό αρκετό θα το μαθαίνουμε βδομάδα - βδομάδα. Τρεις συνεχόμενες νίκες με Λαμποράλ,Μπάμπεργκ και Ζαλγκίρις θα αλλάξουν το μομέντουμ και θα δώσουν ώθηση για το ακόμη πιο δύσκολο φινάλε. Κυρίως, θα καθαρίσουν το μυαλό και θα «καλλωπίσουν» τις όποιες αρκετές αδυναμίες του ρόστερ. Θα αναπληρώσουν ό,τι λείπει σε ποιότητα και θα εμφανίσουν στον αφρό τον χαρακτήρα του πιο σκληροτράχηλου συνόλου των τελευταίων ετών.
Σε αντίθετη περίπτωση, οι αδυναμίες θα γίνουν πιο εμφανείς από ποτέ και ο κίνδυνος των χαμένων εντυπώσεων θα φέρεται για καιρό στο θυμικό όλων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
ΥΓ: Όταν ο φόβος κυριεύσει μία ομάδα που το δυνατό της σημείο ήταν και είναι ο «πολεμικός» της χαρακτήρας, τότε δεν υπάρχει γυρισμός.
ΥΓ1: Αυτό είναι το χαμηλότερο σημείο που μπορείς να βρεθείς, όσο υπάρχουν ακόμη ελπίδες. Ή σηκώνεσαι με τη μέγιστη προσπάθεια ή μένεις κάτω παρά την προσπάθεια. Όπως και να έχει, αν δεν προσπαθήσεις, δεν είσαι ο εαυτός σου.
ΥΓ2: Να σωθεί τουλάχιστον η ταυτότητα. Για να ξέρουν όλοι ότι αυτός που «έπεσε» ήσουν εσύ.
ΥΓ3: Στο μπάσκετ, τουλάχιστον, γίνεται κανονική κριτική (τις περισσότερες φορές)…
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου