Ο Φώτης Κατσικάρης «σφράγισε» το απόγευμα της Παρασκευής τα δώδεκα «προσκλητήρια» για το Προολυμπιακό του Τορίνο και ο Κώστας Κουτσαυλής προσπαθεί να ψυχανεμιστεί την πορεία μιας ομάδας που κουβαλά (δικαιωματικά) τον τίτλο του αουτσάιντερ μετά από επτά ολόκληρα χρόνια.
Το Προολυμπιακό τουρνουά του Τορίνο, αποτελεί το «σημείο μηδέν» για την μετέπειτα πορεία της εθνικής ομάδας μπάσκετ. Όσο κι αν μπορεί να μας φαίνεται παράξενο και παράλογο, οι έξι μέρες που μεσολαβούν μετάξυ της αναμέτρησης με το Ιράν (4/7) και (καλώς εχόντων των πραγμάτων) και αυτής του τελικού της 9ης Ιουλίου θα καθορίσουν εν πολλοίς το «τι μέλλει γενέσθαι» στην επίσημη αγαπημένη.
Μετά από έναν ταραχώδη μήνα σπέκουλας, γκρίνιας και απαξίωσης, ο Φώτης Κατσικάρης έδωσε τα δώδεκα «προσκλητήρια» στους παίκτες οι οποίοι θα φορέσουν τη γαλανόλευκη και μαζί τον τίτλο του αουτσάιντερ.
Ένας τίτλος που προκύπτει από την παράδοση που έχει η εθνική μας ομάδας σε αυτού του είδους τα τουρνουά, καθώς στις δώδεκα συμμετοχές της μετρά μόλις μια πρόκριση (2008) σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στη διοργάνωση της Αθήνας, αλλά και από την νεανική, γρήγορη, αλτική, μα άπειρη φετινή βερσιόν της, η οποία θέλγει μα δεν τρομάζει ακριβώς τον αντίπαλο.
Τα ηγετικά «σκήπτρα» της ομάδας είναι δύο ειδών. Στην αγωνιστική πλευρά, όλο το βάρος θα πέσει στον Γιάννη Αντετοκούνμπο πρωτίστως και στον Νικ Καλάθη δευτερευόντως. Από την άλλη, στο θέμα των αποδυτηρίων, ελλείψει του Νίκου Ζήση, ο Γιάννης Μπουρούσης θα κληθεί να παίξει (μετά τη φετινή σεζόν με τη Λαμποράλ) το ρόλο της «ψυχής» και της έμπειρης (μακάρι και... ψύχραιμης) φωνής.
Αναλύσεις για το ρόστερ, την αξία, την ποιότητα του μπορεί να βρει ο καθένας παντού, αν και εφόσον ψάξει. Όπως και αφορμές για γκρίνια και κλάψα. Αντικειμενικά, η εθνική ομάδα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, είτε λόγω επιλογών, είτε λόγω απουσιών, είτε λόγω προπονητή, είτε λόγω παράδοσης. Όλες αυτές οι εκούσιες ή ακούσιες κακοτοπιές μπορεί να μας βγουν και σε καλό σε τελική ανάλυση. Θυμηθείτε τι ρόστερ είχαμε στο Κατόβιτσε. Ποιος περίμενε πως θα κατακτήσουν το τελευταίο χρονικά μετάλλιο μας;
Τυπικά, ρεαλιστικά και κυνικά, η προοπτική του να ταξιδέψει η ομάδα στη Βραζιλία είναι μικρότερες του 40%. Όμως στο Τορίνο, μπορεί να ξεπεταχτεί ένας, ίσως δύο, μακάρι τρεις ήρωες της μιας βραδιάς και να μας δώσουν την ευκαιρία να αγωνιστούμε στον τελικό του Προολυμπιακού, εκεί οπού η πρόκριση είναι ξεκάθαρα στο 50-50.
Οι καιροί τα φέρνουν έτσι, ώστε να νιώσουμε και εμείς μια φορά άβολα. Να φοβόμαστε για μια φορά κάποιον άλλον αντίπαλο (Ιταλία) εκτός των κακών δαιμόνων Ισπανών. Οι οικοδεσπότες Ιταλοί στα χαρτιά δείχνουν πιο έτοιμοι, πιο έμπειροι και πιο... γηπεδούχοι από εμάς. Ε και; Ας δοκιμάσουμε και το ρόλο του «υπό» μετά από τόσα χρόνια λάμψης, δεν είναι κακό. Τη δεδομένη χρονική στιγμή ίσως μας ταιριάζει περισσότερο...
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου