Παντού υπάρχουν όρια, τα οποία αν ξεπεράσεις ξεκινά η κατρακύλα. Στα καλλιτεχνικά του, τα έφτασε έως τον «Βιοπαλαιστή στη Στέγη», ενώ στο «Τσαντίρι» μέχρι το 2010, ίσως είχε κάτι να πει. Έπειτα το απόλυτο τίποτα. Γράφει για τον (κάποτε σημαντικό) Λάκη Λαζόπουλο, ο Κώστας Κουτσαυλής
Η σάτιρα δεν έχει όρια, δεν πρέπει να αφήνει ουδένα από τα δημόσια πρόσωπα, η τα φλέγοντα γεγονότα ανέγγιχτα, ακόμα και αν αυτός που την αναπαράγει και τη δημιουργεί έχει ταχθεί σαφέστατα υπέρ κάποιας ιδεολογίας η κόμματος.
Σε αυτόν λοιπόν τον τομέα, ο Λάκης τα είχε καταφέρει περίφημα, είτε βρισκόταν στο σανίδι είτε στους τηλεοπτικούς δέκτες μας, μέχρι να καταλάβει τη δύναμη που του έδωσε το χειροκρότημα του κόσμου και να τη χρησιμοποιήσει εντελώς λάθος, αλλάζοντας πορεία, τακτική και εν' τέλει ήθος. Ο Λάκης εδώ και λίγα χρόνια δεν κάνει σάτιρα, κάνει προπαγάνδα και μάλιστα κακή. Βρίσκεται έξω από τα νερά του...
Όταν είσαι ηθοποιός, μπορείς πολύ εύκολα μέσω του έργου σου να περάσεις τα μηνύματά σου και τις αντιλήψεις σου στο κοινό. Αυτό όμως προϋποθέτει αρκετά καλή γνώση του αντικειμένου, πληθωρικό ταλέντο και πειθώ. Το πακέτο που ο ίδιος ο Λαζόπουλος είχε κάποτε, μεταφέροντας τις ανησυχίες του μέσα από τους «Μήτσους», ή ως «γύφτος» στο «Αλ Τσαντίρι». Τότε ήταν καλός, γιατί ήταν ηθοποιός... Ήταν ηθοποιός!
Πλέον, εδώ και λίγα χρόνια, επηρεασμένος από την αποδοχή του κόσμου, τα υψηλά νούμερα και το σωστό... μπαλατζάρισμα μεταξύ κοινού και αφεντικού, το έχει αφήσει το πράγμα εντελώς στη μοίρα του. Πλέον δεν υπάρχουν νούμερα και σκετς στις εκπομπές του. Πλέον ο ίδιος δεν μπαίνει στη διαδικασία να μεταμφιεστεί, βάζοντας το (δημιουργικότατο) μυαλό του να δουλέψει για να προσφέρει στον κόσμο, έστω αυτά που θέλει να ακούει.
Στον κόσμο εμφανίζεται με κοστούμι. Ατσαλάκωτος, σοβαρός, καταγγελτικός και δήθεν λάβρος. Δεν τολμά ο ίδιος να ενσαρκώσει κανέναν από τους ρόλους που δημιούργησε τα τελευταία τριάντα και βάλε χρόνια. Στο σανίδι είναι ο κακός εαυτός του, προσπαθώντας να βγάλει το τρίωρό του προπαγανδίζοντας, κάνοντας άστοχα σχόλια και λαϊκίζοντας. Ο κόσμος έχει αρχίσει να του γυρίζει την πλάτη, διότι τελευταία, ο ίδιος έχει χαθεί μέσα στις καρικατούρες του, κινδυνεύοντας να περάσει στη συνείδησή του κοινού (αν δεν έχει ήδη) ως άθλια και γελοία καρικατούρα.
Όταν ο Λάκης ήταν ηθοποιός, αποτελούσε όντως ένα μεγάλο κεφάλαιο για τη σατυρική σκηνή. Όταν ο Λάκης ήταν ηθοποιός έβγαζε γέλιο, ευαισθητοποιούσε και χτυπούσε τον κόσμο εκεί που ακριβώς πονούσε. Τώρα γελάμε με τον ίδιο και όχι τους ρόλους του. Η «συμπεθέρα», ο Λαρισαίος «μαλλιάς», ο «γύφτος», ο «μόδιστρος», ο «κακομοίρης μεροκαματιάρης», αξίζουν ακόμα σεβασμού καθώς παρά την γελοιότητά τους ως χαρακτήρες, δεν ήταν γελοίοι ως άνθρωποι. Κατήντησε έτσι όμως ο ίδιος ο δημιουργός τους. Γιατί;
Γιατί απλά φανέρωσε σε όλους μας πως ξεπουλήθηκε από την τέχνη του, ενώ αρχίζει να ξεπουλιέται εξ' ολοκλήρου και ως άνθρωπος, μετά το τελευταίο του σχόλιο για τα ΑΜΕΑ (και όχι μόνο). Φταίει ο Κοντομηνάς και οι υπόλοιποι που τον χρησιμοποιούν, φταίει το μυαλό του ιδίου που πήρε τόσο αέρα ώστε να νομίζει πως θα περνά η μπογιά του σαν δημαγωγός; Σίγουρα κάτι από τα δύο, ή και τα δύο, έχουν παίξει το ρόλο τους ώστε να βλέπουμε έναν πάλαι ποτέ ωραίο ως άνθρωπο, να ξεφτιλίζεται αφειδώς.
Λάκη έχεις ακόμα χρόνο να σκεφτείς και να καταλάβεις πως πλέον είσαι πιόνι των ΜΜΕ, της κυβέρνησης, των συμφερόντων. Όχι όμως άνθρωπος. Έχεις ακόμα λίγο χρόνο να σκεφτείς πως ο κόσμος αρχίζει να μη γελάει μαζί σου, αλλά με σένα.
Αν πάλι νιώθεις ωραία και βολεύτηκες με αυτή την κατάσταση, εγώ πάω πάσο. Όμως να ξέρεις πως αργά ή γρήγορα, το τσαντίρι θα πέσει πάνω σου και εσύ θα μείνεις άστεγος. Γιατί έχεις ξεχάσει να «χτίζεις» πράγματα. Εσύ πλέον υπάρχεις μόνο για να αναπαράγεις ότι θέλουν να βγάλουν στη φόρα αυτοί που σε πληρώνουν. Έχεις ξεχάσει πως υπηρετείς αυτούς που σε χειροκροτούν (όσους έχουν μείνει πλέον) και όχι αυτούς που χειροκροτείς.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου