Η Ανδριάνα Βούτου, μίλησε με τον μικρό Άσαντ, ο οποίος έδωσε τις δικές στου ευχές για τη νέα χρονιά, μέσω του Mix-This.
Ο μικρός Άσαντ κατάγεται από την Συρία. Ήρθε στις αρχές του καλοκαιριού με την μητέρα του και τον πατέρα του στην χώρα μας. Με μια ξεχαρβαλωμένη βάρκα έφτασε στη Μυτιλήνη. Από εκεί πριν ένα μήνα τους μετέφεραν στην Αθήνα. Μίλησα με την οικογένεια του στην πλατεία Βικτωρίας. Μου ζήτησαν βοήθεια. Δεν ήθελαν χρήματα. Ήθελαν απλώς να τους βοηθήσω με τα δρομολόγια προς τα σύνορα μας.
Δεν ήθελαν να ληστέψουν κανέναν, δεν ήθελαν να κάνουν κακό σε κανέναν συνάνθρωπο τους. Ήθελαν απλώς να φύγουν από εδώ. Να βρουν την τύχη τους στη Γερμανία. Μου μιλούσαν αγγλικά και τα τρία μέλη της οικογένειας. Ήταν εμφανώς ταλαιπωρημένοι αλλά μπορούσες να διακρίνεις ότι ήταν μορφωμένοι άνθρωποι που στην πατρίδα τους είχαν ένα κύρος. Ρώτησα το μικρό αγόρι τι θα ήθελε τη νέα χρονιά και η απάντηση του ήταν αποστομωτική.
«Το 2016 να έρθει με το καλό για όλον τον κόσμο. Μαζί του να φέρει μόνο υγεία, ευτυχία και χαμόγελα. Θέλω να σταματήσουν οι πόλεμοι. Είναι κακό πράγμα να πολεμά ένας άνθρωπος έναν άλλον. Να σταματήσουν οι βόμβες και οι σφαίρες. Είναι τρομακτικές. Να έχουν όλοι ένα σπίτι, μια οικογένεια και ένα πιάτο φαγητό. Το κρύο να μη βρίσκει κανέναν στο δρόμο. Τα παιδιά να μην έχουν παιχνίδια, δε πειράζει αλλά να έχουν αγάπη.
Για μένα και την οικογένεια μου θέλω να καταφέρουμε να φτάσουμε εκεί που λέει ο μπαμπάς πως είναι καλύτερα για μας. Εκεί που δε θα ξυπνάω από τις βόμβες, ούτε θα φοβάμαι μη μας σκοτώσουν. Θα ήθελα να βρει ο μπαμπάς μου μια δουλειά για να είναι χαρούμενος, όπως τότε πίσω στην πατρίδα μας που δούλευε και γύριζε στο σπίτι κουρασμένος αλλά χαρούμενος. Θα ήθελα η μαμά μου να φοράει ένα όμορφο, καθαρό φόρεμα και να με κρατά σφιχτά στην αγκαλιά της. Όχι, για να μην με χάσει και της πεθάνω αλλά γιατί έτσι θα αποκοιμιόμαστε πιο όμορφα αγκαλιασμένοι».
Δεν ήθελαν να ληστέψουν κανέναν, δεν ήθελαν να κάνουν κακό σε κανέναν συνάνθρωπο τους. Ήθελαν απλώς να φύγουν από εδώ. Να βρουν την τύχη τους στη Γερμανία. Μου μιλούσαν αγγλικά και τα τρία μέλη της οικογένειας. Ήταν εμφανώς ταλαιπωρημένοι αλλά μπορούσες να διακρίνεις ότι ήταν μορφωμένοι άνθρωποι που στην πατρίδα τους είχαν ένα κύρος. Ρώτησα το μικρό αγόρι τι θα ήθελε τη νέα χρονιά και η απάντηση του ήταν αποστομωτική.
«Το 2016 να έρθει με το καλό για όλον τον κόσμο. Μαζί του να φέρει μόνο υγεία, ευτυχία και χαμόγελα. Θέλω να σταματήσουν οι πόλεμοι. Είναι κακό πράγμα να πολεμά ένας άνθρωπος έναν άλλον. Να σταματήσουν οι βόμβες και οι σφαίρες. Είναι τρομακτικές. Να έχουν όλοι ένα σπίτι, μια οικογένεια και ένα πιάτο φαγητό. Το κρύο να μη βρίσκει κανέναν στο δρόμο. Τα παιδιά να μην έχουν παιχνίδια, δε πειράζει αλλά να έχουν αγάπη.
Για μένα και την οικογένεια μου θέλω να καταφέρουμε να φτάσουμε εκεί που λέει ο μπαμπάς πως είναι καλύτερα για μας. Εκεί που δε θα ξυπνάω από τις βόμβες, ούτε θα φοβάμαι μη μας σκοτώσουν. Θα ήθελα να βρει ο μπαμπάς μου μια δουλειά για να είναι χαρούμενος, όπως τότε πίσω στην πατρίδα μας που δούλευε και γύριζε στο σπίτι κουρασμένος αλλά χαρούμενος. Θα ήθελα η μαμά μου να φοράει ένα όμορφο, καθαρό φόρεμα και να με κρατά σφιχτά στην αγκαλιά της. Όχι, για να μην με χάσει και της πεθάνω αλλά γιατί έτσι θα αποκοιμιόμαστε πιο όμορφα αγκαλιασμένοι».
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου