Η θέση του πάγκου στον Παναθηναϊκό, αντί να είναι... αλειμμένη με ψαρόκολλα, έχει αυτόματο σύστημα εκπυρσοκρότησης και «κομματιάζει» τους πάντες με την πρώτη στραβή. Ο ΟΥΚάς Πεδουλάκης βρίσκεται ήδη μίλια μακριά από το κλειστό του ΟΑΚΑ ενώ οι υπόλοιποι υποψήφιοι μοιάζουν σαν να φοβούνται να δοκιμάσουν την τύχη τους εδώ. Του Κώστα Κουτσαυλή.
Σε δέκα μέρες μας αφήνει ο Οκτώβρης και (τυπικά) μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό θα έπρεπε να είχε μπει ήδη σε διαδικασία «ρολαρίσματος». Αντ' αυτού, σύμφωνα με τις τελευταίες, απανωτές, αλλά όχι τόσο ξαφνικές, εξελίξεις στο θέμα του προπονητή, τα πράγματα έχουν επανέλθει στο σημείο μηδέν. Ολοστρόγγυλο, όπως δείχνει και ο ίδιος ο Πεδουλάκης στη φωτογραφία!
Πριν περάσουμε στο κύριο θέμα, ας αναλώσουμε λίγες γραμμές στα ήδη λεχθέντα και τετριμμένα όσον αφορά το δεύτερο διαζύγιο του «Άρτζι» με την ομάδα. Σε αυτήν την περίπτωση, όση ευθύνη κουβαλά ο Έλληνας τεχνικός, άλλη τόση έχει και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος για την εξέλιξη αυτή. Οι δυο τους, παρά το γεγονός πως μάλλον δε μπορούν να βλέπουν ο ένας τη μούρη του άλλου, πλήρωσαν το τίμημα του... πάθους!
Ίδια λάθη, ίδια πάθη
Ο μεν Γιαννακόπουλος μπορεί αρχικά να φάνηκε πως θεώρησε τα παλιά ως «περασμένα-ξεχασμένα», αλλά η πρώτη «φυτιλιά» μπήκε από εκείνον. Ο όρος του συμπληρωματικού προπονητή της επίθεσης που είχε θέσει στο καλοκαιρινό συμβόλαιο του Πεδουλάκη, φανερώνει πως στο πίσω μέρος του μυαλού του, ο ίδιος δεν πίστευε πραγματικά πως ήταν σωστό να δοθούν τα κλειδιά της ομάδας στον «Άρτζι». Για την ακρίβεια, ο ΔΓ, μάλλον προτιμούσε να του παραχωρήσει αυτά του... γκαράζ!
Από την άλλη, ο Πεδουλάκης έπραξε το μέγιστο ατόπημα, όσον αφορά τις σχέσεις ιδιωτικού δικαίου, που λένε στις νομικές σχολές, αλλά φροντίζουν να μας το μάθουν και από παιδιά. «Την υπογραφή σου και το πουλί σου προσέχεις που το βάζεις», αναφέρει η γνωστή παροιμία και ο Έλληνας τεχνικός τα έκανε... θάλασσα στο πρώτο σκέλος, δίνοντας πάτημα για να συμβεί ό,τι συνέβη μετά την ήττα στο ΣΕΦ.
Όσα ακολούθησαν μεταξύ των δύο ανδρών δεν είναι παρά απόδειξη του υπέρμετρου πάθους που επιδεικνύουν εξίσου για τον Παναθηναϊκό. Τη στιγμή που ανταλλάξανε λόγια βαριά, ο ένας ήταν θολωμένος από τη βαριά ήττα και ο άλλος από τη δίψα του να ξαναπάρει στα χέρια του μια θέση που αδίκως του στερήθηκε παλαιότερα. Έτσι, οι δυο τους έπραξαν το σωστό και το λάθος μαζί, ενώ μοιράζονται τις ευθύνες του διαζυγίου με την ακρίβεια ηλεκτρονικής ζυγαριάς. Όσον αφορά τα της ομάδας όμως, τα πράγματα ανακατεύτηκαν περαιτέρω...
Οι υποψήφιοι διάδοχοι
Μετά την παραίτηση του Πεδουλάκη, η διοίκηση του Παναθηναϊκού προσπάθησε (και συνεχίζει να προσπαθεί) κινούμενη αστραπιαία να καλύψει το κενό στην κεφαλή του ρόστερ. Ωστόσο, το μέχρι στιγμής ανελέητο σαφάρι που έχει στηθεί στα γραφεία της ΚΑΕ δεν έχει αποδώσει το παραμικρό, καθώς για τον έναν ή τον άλλον λόγο, οι υποψήφιοι στόχοι δηλώνουν κώλυμα...
Ο Πασκουάλ ζητούσε τον ουρανό με τ' άστρα. Ένα ποσό πολύ μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να διατεθεί από την πλευρά του Παναθηναϊκού. Κατ' εμε, καλύτερα που δεν προχώρησε αυτή η συνεργασία, διότι η ομάδα χρειάζεται προπονητή και όχι έναν (αποτυχημένο όπως απέδειξε η ιστορία) διαχειριστή. Ο Σάρας, αν και στο πίσω μέρος του μυαλού του διψά για να επιστρέψει στο ΟΑΚΑ, αποδεικνύει με σαφή τρόπο πως στην προπονητική του καριέρα θα βαδίσει με ρυθμό προσεκτικό, προτιμώντας προς το παρόν την ασφάλεια της Ζαλγκίρις. Γιαννάκης και Πρίφτης «κόπηκαν» στα προκριματικά, καθείς για τους δικούς του λόγους...
Άρα τι μένει; Η πιάτσα βουίζει τις τελευταίες ώρες γύρω από τον ενδεχόμενο «γάμο» των «πρασίνων» με τον αμφιβόλου ποιότητας μα φιλόδοξο Ιταλό, Λούκα Μπάνκι, ενώ λίγο πιο πίσω του, ο Σάσα Ομπράντοβιτς συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες, αν και στην ΚΑΕ έχουν καεί με τους συμπατριώτες του (πλην Ζοτς). Από εκεί και έπειτα, οι περιπτώσεις του Βενσάν Κολέ και του Κοκόσκοφ, μπορεί να κάνουν το απαραίτητο γκελ στον κόσμο, αλλά στην πραγματικότητα μπαίνουν πολλά «αλλά» στο κατά πόσο θα μπορέσουν να ρισκάρουν με την παρουσία τους στην Ελλάδα.
Ο τρεμάμενος πάγκος...
Τα ονόματα των υποψήφιων γαμπρών κάνουν παρέλαση τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Όποιος όμως κι αν έρθει στα μέρη μας, όμορφος ή άσχημος, καλός ή μέτριος, έμπειρος ή μη, θα πρέπει να αντιμετωπίσει την αδηφάγο... νύφη! Μια νύφη η οποία δε διστάζει να πριονίζει καθημερινά τη θέση οποιουδήποτε καθίσει δίπλα της μετά το 2012...
Ο νέος προπονητής του Παναθηναϊκού, θα πρέπει να διαθέτει υψηλά αποθέματα υπομονής παράλληλα με τη σιγουριά πως στην παραμικρή στραβή, το κεφάλι του μπορεί να κρέμεται νεκρό στο μπασκετικό... ικρίωμα. Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, έχοντας ως δεδομένες πλέον όλες τις παθογένειες της διοίκησης της ομάδας, η οποία δε διστάζει να καρατομεί και να χάνει την ψυχραιμία της πιο εύκολα από ποτέ, ο νέος πρέπει να είναι έτοιμος να ντυθεί με στολή... Μουτζαχεντίν.
Με τη διοίκηση να έχει λάβει (και δικαίως) την ταμπέλα των «εν βρασμώ ενεργειών», τον κόσμο να ΑΠΑΙΤΕΙ άμεση επαναφορά στα προ του 2012 επίπεδα (στο συντριπτικό σύνολό του), πρώτα θα πρέπει να αλλάξει ρότα και συμπεριφορά ο ίδιος ο σύλλογος που κινδυνεύει για άλλη μια φορά να παραστρατίσει από πολύ νωρίς. Αν δεν αλλάξει τακτική, τότε ουδείς προπονητής θα καταφέρει να φέρει τις επιτυχίες, καθησυχάζοντας παράλληλα τους υπόλοιπους στην ΚΑΕ.
Έστω κι αργά, ήρθε η ώρα να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Όσο πορεύεσαι με πλάνα αμφιβόλου ποιότητας και βραχύχρονου βίου, τόσο περισσότερο θα απομακρύνεσαι από τα θέλω σου. Ακολουθώντας αυτή την τακτική, η θέληση για το έβδομο ξεθώριασε τόσο γρήγορα που πλέον έχει αντικατασταθεί με το «ας ξαναπάρουμε το πρωτάθλημα». Καλό θα ήταν πριν βρεθεί ο νέος προπονητής, να οριοθετηθεί επιτέλους μια ξεκάθαρη και μακρόπνοη στρατηγική. Αλλιώς και εκείνος θα απολυθεί πολύ πριν το πάρει χαμπάρι και αργά η γρήγορα θα αναγκαζόμαστε να κάνουμε την ίδια αδιέξοδη συζήτηση...
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου