Η αδυναμία της στον Δημήτρη Διαμαντίδη είναι γνωστή και σήμερα μη μπορώντας να αντισταθεί στον πειρασμό γράφει για εκείνον, τον ήρωα της. Της Ανδριάνας Βούτου.
Με πήρε η μάμα μου τηλέφωνο κι έκλαιγα. Έκλαιγα γοερά σαν μωρό παιδί. Πανικόβλητη με ρώτησε τι έχω. Τι να της εξηγήσω; Πώς να καταλάβει αυτό που νιώθω; Πώς να το περιγράψω με λόγια αυτό το κενό που ξέρω πως δε θα ξαναγεμίσει ΠΟΤΕ;
'Ηξερα πως θα είναι δύσκολο. Κάθε τέλος είναι. Ήξερα πως θα κλάψω, εξάλλου πάντοτε υπήρξα ιδιαίτερα ευσυγκίνητη. Αυτό που δεν γνώριζα όμως, είναι πως δεν θα ήμουν εκεί. Πως θα το βλέπω από μια οθόνη χιλιόμετρα μακριά. Πως για μια μέρα θα γινόμουν ένας μανιώδης καπνιστής. Θ' ανάβω το ένα, θα σβήνω τ'άλλο.
Φοράω τη μπλούζα που φορούσα στον τελικό. Στον τελευταίο του τελικό. Δεν την διάλεξα επί τούτου, ίσως όχι συνειδητά. Σκέφτομαι πως έχει ποτιστεί με δάκρυα... για εκείνον. Σήμερα είναι Σάββατο κι εγώ... καταπίνω τις λέξεις που έχουν γραφτεί για εκείνον. Τις εικόνες που έχουν κλείσει μια στιγμή του στο χρόνο. Και τα δάκρυα δε λένε να σταματήσουν να κυλούν σαν ρυάκια στο πρόσωπο μου. Τα αφήνω να στάξουν ξανά σε αυτήν την μπλούζα. Να ενωθούν με εκείνα του τελικού. Μήπως και βρω τη λύτρωση που αναζητώ.
Από την άλλη μεριά του ακουστικού η μαμά μου είναι τρομοκρατημένη. Το στερνοπούλι της στη ξενιτιά κλαίει. Την ακούω να φωνάζει στον μπαμπά πως το παιδί της κάτι έπαθε. Της ψελλίζω: '' Μαμά, ο Διαμαντίδης σήμερα σταμάτησε κι επίσημα το μπάσκετ. Σήμερα, θα κρεμαστεί η φανέλα του με τον αριθμό 13 στο Ο.Α.Κ.Α κι εγώ δεν είμαι εκεί''. Δεν μου μιλά. Δε ξέρω αν θέλει να μου φωνάξει που την κατατρόμαξα ή αν απλώς δεν κατάλαβε λέξη απ' όσα της είπα. Την ακούω να κλαίει και να μου λέει: ''Ο Διαμαντίδης απόψε θα κρεμάσει τη φανέλα του κι εγώ θα κρεμάσω την αφίσα του στο παιδικό σου δωμάτιο, όπως παλιά''.
Υ.Γ: Ήρωα μου, συγνώμη που σήμερα δεν είμαι εκεί, όπως σε τόσες και τόσες άλλες μεγάλες σου στιγμές. Να ξέρεις την επόμενη φορά που θα βρεθώ στο Ο.Α.Κ.Α, θα κοιτάξω ψηλά τον ουράνο μας και δίπλα στα αστέρια μας θα βρω και το δικό σου. Το πιο λαμπερό απ' όλα.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου